ခ်စ္မိသြားပါသျဖင့္ ၆

'' အိုေခႏြယ္..မငိုပါနဲ႔ေနာ္.. ကိုယ္သြားေတာ့မယ္..ႏြယ္ဟာႏြယ့္ေမာင္ေလးအတြက္ အခ်စ္ကိုစေတးလိုက္ရတာပဲေလ.. ကိုယ့္အေနနဲ႔ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ့မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားေတြေၾကာင့္ဂုဏ္ယူမိပါတယ္ႏြယ္.. က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါႏြယ္.ကိုယ္သြားျပီ.'' ဆိုျပီးလာရာလမ္းအတိုင္း...........................


♦♦♦ ♦♦ ♦♦♦ ♦♦♦  ♦♦










ဟိုေရာက္ေတာ့ခင္ေလးႏြယ္ကအိမ္ေရွ႔ကျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာတစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနတယ္ေလ.. က်ေနာ္လည္းအနားကိုသြားျပီးသူ႔ေဘးမွာထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့မွ မ်က္ဝန္းေတြထဲကမ်က္ရည္ေတြကိုကပ်ာကယာသုတ္ျပီးက်ေနာ့္ကိုရီေဝတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္လာတယ္ေလ.. ဘယ္ေလာက္ေတာင္ငိုထားလဲမသိဘူးး သူ႔မ်က္ခြံေတြေတာင္မို႔အစ္ေနတယ္ဗ်ာ..။
 
''ႏြယ္ရယ္..ဘာလို႔မလာတာလဲကြာ?'' 

'' @#*+^%$@!'' 

'' ကိုယ္ကိုစိတ္ဆိုးစရာမ်ားရွိလို႔လားႏြယ္ရယ္.တခုခုေတာ့ေျပာပါဦး.
ဒါမွမဟုတ္ကိုယ့္ကိုလက္မထပ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကိုယ့္မွာ
ဘာအားနည္းခ်က္ေတြမ်ားရွိေနလို႔လဲႏြယ္ရယ္..ကိုယ့္ကိုေျပာျပပါ ''

'' အဲလိုမေျပာပါနဲ႔ကိုရယ္..ကိုယ္ဟာႏြယ့္အတြက္အႏွိဳင္းမဲ့ပါ..ခုမလာဘူးဆိုတာကလဲ ႏြယ့္မွာအေျခအေနအရလက္ထပ္ရမယ့္သူေပၚလာလို႔ပါ.အဲတာကိုရွင္းျပဖို႔ႏြယ္ၾကိဳးစားခဲ့ပါေသးတယ္ကိုရယ္'' 

ဆိုျပီးရွိဳက္သံတစ္ဝက္ စကားေျပာသံတစ္ဝက္နဲ႔က်ေနာ့္ကိုရွင္းျပေနတယ္ေလ... 

''အဲဒီအေျခအေနအရဆိုတာကို ကိုယ့္ကိုသိခြင့္ေပးပါႏြယ္..ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေပါ့'' 

ဆိုျပီးက်ေနာ္ေတာင္းဆိုလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုစူးစူးရွရွေလးတစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္ျပီး က်ေနာ့္လက္ကိုဆြဲအိမ္ေပၚကိုေခၚ
သြားပါေတာ့တယ္... သူ႔ေမာင္ေလးကင္ဆာေဝဒနာရွင္ေလးေနတဲ့အခန္းထဲေရာက္ေတာ့မွ ရွိဳက္ရွိဳက္ျပီးငိုပါေလေရာ.. ေကာင္ေလးကက်ေနာ့္ကိုခင္တယ္ေလ... သူ႔ရဲ့အရိုးေပၚအေရတင္ေနတဲ့မ်က္နာနဲ႔ခႏၱာကိုယ္ကိုျမင္ေတာ့က်ေနာ္ဘယ္လိုမွထိန္းလို႔မရေတာ့ေအာင္
မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္ဗ်ာ.. ေကာင္ေလးကငယ္ငယ္ေလး.ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္သားေလးပဲရွိေသးတယ္ေလ..
ဒီလိုေသေဘးနဲ႔ငယ္ရြယ္တဲ့အခ်ိန္မွာဆံုေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုျမင္ရင္ ဘယ္လိုလူမွဝမ္းမနည္းပဲေနႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး..။ က်ေနာ္ေကာင္ေလးအနားကပ္သြားလိုက္တယ္ဗ်ာ..ေဖ်ာ့ေတာ့ေမွးမွိန္ေနတဲ့သူ႔မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ေကာင္ေလးက
က်ေနာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္လာတယ္.. က်ေနာ္ကအားတင္းျပီးျပံဳးျပ၊ျပီးေတာ့
သူ႔လက္ကေလးကိုဆြဲျပီးဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက
 
'' မငိုပါနဲ႔ကိုၾကီးရယ္.. က်ေနာ္မၾကာခင္ေနေကာင္းလာေတာ့မွာပါ..
အဲဒီေတာ့မွကိုယ္ၾကီးနဲ႔အရင္ကေဆာ့သလို ျပန္ေဆာ့ၾကမယ္ေနာ္ကိုၾကီး'' 

ဆိုျပီးအားမရွိတဲ့ၾကားက ၾကိဳးစားျပိးက်ေနာ့္ကိုႏွဳတ္ဆက္စကားေျပာေနေသးတယ္ေလ... က်ေနာ္လည္း 

'' ဒါေပ့ါငါ့ညီရယ္..ညီေလးေနေကာင္းလာေတာ့မွာပါ..ဒီေတာ့မွ အစ္ကိုအသစ္ဝယ္ထားတဲ့ဆိုင္ကယ္ေလွ်ာက္စီးၾကမယ္၊ ေရအတူတူသြားကူးၾကမယ္.. 
ေဘာလံုးတူတူကန္ၾကမယ္ေနာ္.. အစ္ကိုဂိုးေစာင့္တဲ့အခါ ဂိုးသြင္းႏိုင္ေအာင္ညီေလးေကာင္းေကာင္းအားေမြးထားရမယ္ေနာ္ညီေလး .. ၾကားလာ? အစ္ကိုညီေလးကိုေစာင့္ေနမွာပါညီေလးရယ္ '' 

ဆိုျပီးအားတင္းေျပာလိုက္တယ္ေလ.. အဲဒီေနာက္ေတာ့ဘယ္လိုမွ မဟန္ႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ေကာင္ေလးအနားမွာထိုင္ေနၾကတဲ့ ႏြယ့္မိဘေတြကို ႏွဳတ္ဆက္ျပီး အိမ္ေရွ႔ျပန္ထြက္လာခဲ့ေတာ့တာေပါ့.. ႏြယ္ကလည္းအတူတူလိုက္လာျပီးက်ေနာ့္ကို 

'' ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲကိုရယ္.. ႏြယ့္မွာဒီေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ၊ျပီးေတာ့ေမေမတို႔၊
ေဖေဖတို႔ကလည္းအသက္ၾကီးေနျပီဆိုေတာ့ခုေမာင္ေလးျဖစ္ေနတဲ့ေရာဂါကိုကုသဖို႔လံုေလာက္တဲ့ အားမရွိဘူးေလ.. ဒီေတာ့ႏြယ္လည္း ကို႔ကိုသိပ္ခ်စ္ေပမယ့္ေမာင္ေလးဒီလိုခံစားေနရတာမၾကည့္ရက္လို႔ အေမရိကားကိုေခၚသြားျပီးေဆးကုေပးမယ့္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ကို မိဘေတြရဲ့ တိုက္တြန္းခ်က္အရလက္ထပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတာပါကို.. ႏြယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါ..ႏြယ့္ကိုနားလည္ေပးပါ..'' 

ဆိုျပီး တစ္လံုးျခင္းရွင္းျပတယ္ေလ.. က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ခံရခက္တယ္ဗ်ာ.. တကယ္ေတာ့က်ေနာ္လည္းအဆင္းရဲၾကီးမဟုတ္ေပမယ့္ သူေျပာေနသလိုေဝဒနာရွင္တစ္ေယာက္ကို အေမရိကားထိသြားကုသေပးႏိုင္တဲ့လူမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူးေလ.. အံ့ၾကိတ္ျပီးက်ေနာ္အရမ္းခ်စ္ခဲ့တဲ့ႏြယ္ေလးကိုခြင့္လႊတ္လိုက္ပါတယ္... သူ႔ခမ်ာလည္းက်ေနာ့္ကိုတကယ္ခ်စ္ရက္နဲ႔ေရြးဖို႔လမ္းမရွိေတာ့လို႔ ဒီလိုဆံုးျဖတ္လိုက္တာပဲေလ 
ဆိုျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုႏွစ္သိမ့္ေနရင္းေပါ့.. 

'' ေကာင္းပါျပီႏြယ္.. ကိုယ့္မွာႏြယ္နဲ႔ ေပါင္းစည္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ကံတရားကခြင့္မျပဳလို႔ႏြယ္နဲ႔ကိုယ္ရွင္ကြဲကြဲ လိုက္ရတာလို႔ကိုယ္မွတ္လိုက္ပါ့မယ္''
 
က်ေနာ္ေျပာတဲ့စကားကိုၾကားျပီးႏြယ္ေလ..ထပ္ငိုေနတယ္ဗ်ာ...

'' အိုေခႏြယ္..မငိုပါနဲ႔ေနာ္.. ကိုယ္သြားေတာ့မယ္..ႏြယ္ဟာႏြယ့္ေမာင္ေလးအတြက္ အခ်စ္ကိုစေတးလိုက္ရတာပဲေလ.. ကိုယ့္အေနနဲ႔ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ့မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားေတြေၾကာင့္ဂုဏ္ယူမိပါတယ္ႏြယ္.. က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါႏြယ္.ကိုယ္သြားျပီ.'' 

ဆိုျပီးလာရာလမ္းအတိုင္းအိမ္ျပန္လာခဲ့ေတာ့တာေပါ့... အိမ္မေရာက္ခင္လမ္းမွာပဲ
က်ေနာ္နဲ႔ႏြယ့္ကိုလကၡဏာၾကည့္ေပးဖူးတဲ့ေဗဒင္ဆရာနဲ႔ေတြ႔ေသးတယ္ေလ.. သူလည္းစိတ္ေတာ္ေတာ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့ပံုစံပါပဲေလ.. 

''ဘာထူးလဲသီဟ? မင္းခ်စ္သူလိုက္မလာဘူးမလား?'' 

လို႔ေမးလာေတာ့ က်ေနာ္သူ႔ကိုအေျဖေတာင္ေပးစရာမလိုေတာ့ပါဘူးေလ. သူလည္းသိတာေပါ့ဗ်ာ.. ေျခတစ္လွမ္းတစ္လွမ္းကို မလွမ္းခ်င္သလိုလိုလွမ္းေနရတဲ့က်ေနာ့္အျဖစ္ကိုၾကည့္ျပီး သူမွမဟုတ္ပါဘူး..
ျမင္သူတိုင္းနားလည္ၾကမွာပါပဲ..သြားတုန္းကေပါ့သေလာက္ ျပန္လာေတာ့ေလးေနတယ္ဆိုရေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ.. 

''လကၡဏာကအမွားမျပပါဘူးသီဟရယ္.ငါစိတ္မေကာင္းပါဘူးကြာ''  

''က်ေနာ္ကေရာဘာမွားလို႔လဲဆရာရယ္? က်ေနာ္သူ႔ကိုခ်စ္ပဲခ်စ္ခဲ့တာပါ..အဲဒါက်ေနာ္မွားတာလားဗ်ာ. ခုသူကက်ေနာ္မဟုတ္တဲ့ေနာက္တျခားသူနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္လို႔ က်ေနာ္နဲ႔လိုက္မလာႏိုင္တာပါ တဲ့ဗ်ာ.
 က်ေနာ္ဘာအမွားလုပ္မိခဲ့လဲ ေျပာပါဆရာရယ္ '' 

''မဟုတ္ဘူးသီဟ..ဒါေတြအားလံုးဟာအေပၚမွာရွိတဲ့ဘုရားသခင္ကစီမံေနတာေတြပါ..။ မင္းတို႔ကိုခြဲပစ္လိုက္တာလဲသူျဖစ္သလို ဟိုးးးအရင္မင္းတို႔ကိုတြဲမိေစတာလဲသူပဲသီဟရယ္.. ငါေျပာတာသေဘာေပါက္ရဲ့လား? '' 

'' ဟုတ္ကဲ့ဆရာ'' 

'' ေကာင္းျပီသီဟ...ငါေျပာတာသေဘာေပါက္တယ္ဆိုရင္မင္းရင္ထဲမွာျဖစ္ေနမဲ့ အာဃာတေတြကို ေခ်ဖ်က္လိုက္ပါ..။
ေပးမျဖစ္ပါေစနဲ႔..ဒီမွာ သီဟ..တေနရာရာမွာေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္က မင္းအတြက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါလိမ့္မယ္ကြာ..အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ကပဲ မင္းအတြက္အေကာင္းဆံုးျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ငါယံုၾကည္ပါတယ္.'' 

ဆိုျပီးသူ႔အိမ္ရွိရာဖက္ကိုထြက္သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္ဗ်ာ...




 

အဲဒီေန႔ကစျပီးက်ေနာ္ပုလင္းကိုင္မိေတာ့တာပါပဲ.. ယဥ္ယဥ္ေလးေျပာရရင္ေတာ့ ယမကာလုလင္ေပါ့......  တိုက္ဂါးက က်ေနာ့္အေဖာ္ေပါ့ဗ်ာ..တိုက္ဂါးမအားရင္အိမ္မွာပဲပုလင္းေထာင္တယ္... 
တိုက္ဂါးအားရင္ေတာ့ ဘားမွာေပါ့.... လံုးဝမနားပဲေန႔တိုင္းညတိုင္းကိုေသာက္ေနေတာ့တာပါပဲဗ်ာ...
မမၾကီးတို႔လည္းက်ေနာ့္ကိုစာနာမိျပီးဘာမွမေျပာသာပဲ သူတို႔ဖာသာသူတို႔စိတ္ညစ္ေနၾက၊ဝမ္းနည္းေနၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ တေန႔ ေန႔လည္ထမင္းဝိုင္းမွာယမင္းကက်ေနာ္တို႔အိမ္မွာထမင္းလာစားတယ္.. က်ေနာ္ကေတာ့ထံုးစံလိုျဖစ္ေနတဲ့ဘားကိုေရာက္ေနတာေပါ့..။ အဲဒီအခ်ိန္မွာယမင္းက မမၾကီးကိုဘာေမးလဲဆိုေတာ့
'' မမ,ကိုသီဟခုတေလာအရက္ေတြဖိေသာက္ေနတာဘာမွမေျပာေတာ့ဘူးလားဟင္?
ၾကာရင္အရက္သမားလံုးလံုးျဖစ္ျပီးသူ႔ဘဝပ်က္သြားလိမ့္မယ္မမရယ္.'' 

'' ဘယ္လိုေျပာရက္ပါ့မလဲ ယမင္းရယ္. ညကလဲေတာ္ေတာ္ညဥ့္နက္မွသီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုျပီးျပန္လာတယ္ေလ..
မမလဲဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူးယမင္းရယ္'' 

ဆိုျပီး ငိုေတာ့တာပဲ.. ေယာက္ဖလဲမ်က္နာမေကာင္းဘူး  အမႊာႏွစ္ေကာင္လည္းတိတ္ဆိတ္လို႔ေပါ့..






သာယာျပီးေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့က်ေနာ္တို႔မိသားစုကေလးဟာ
က်ေနာ့္ေၾကာင့္ အေပ်ာ္ေတြေပ်ာက္ျပီး ပူေဆြးေနၾကတဲ့အိမ္ပူၾကီးျဖစ္လာတယ္ေျပာရေတာ့မွာေပါ့...
  တရက္အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲပုလင္းေထာင္ေနတုန္းအမႊာႏွစ္ေကာင္လာေခ်ာင္းတယ္ေလ.. က်ေနာ္ကခပ္ျမန္ျမန္မူးေအာင္ဆိုျပီးပုလင္းလိုက္ေမာ့ေနတာကိုသူတို႔ေတြ႔သြားေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္မွာခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့မမၾကီးဆီကိုသြားျပီး 

''မာမီ မာမီ.. အန္ကယ္လ္ အရင္ကအရက္ေသာက္ရင္ ခြက္ထဲမွာ
ဆိုဒါေရာျပီးမွေသာက္တာမဟုတ္လား? '' ဆိုျပီးေမးေနၾကတယ္ေလ.. အဲဒီမွာမမၾကီးက 

'' ဟုတ္တယ္သမီးရယ္..ခုဘာျဖစ္လို႔လဲ?'' 

ဆိုျပီးျပန္ေမးေနတုန္းေယာက္ဖပါအဲဒီေနရာကိုေရာက္သြားေတာ့ သူတို႔ေျပာေနတာေတြၾကားသြားတာေပါ့.. 

'' ခုအဲဒီလိုမဟုတ္ဘူးမာမီရဲ့..သူမေသာက္ေတာ့ပါဘူး ''  

လို႔အမႊာႏွစ္ေကာင္ကေျပာေတာ့ ေယာက္ဖက 

'' ဘာမေသာက္ေတာ့တာလဲ? အရက္မေသာက္ေတာ့တာလား? ''
 
လို႔ဝင္ေမးလိုက္တယ္ဗ်ာ.. 

'' မဟုတ္ပါဘူးး အရက္မေသာက္ေတာ့တာမဟုတ္ပါဘူး ခု ဆိုဒါမေသာက္ေတာ့တာကိုေျပာတာပါ..အန္ကယ္ကေလ ခုပုလင္းလိုက္ေမာ့ေနတာေတြ႔ခဲ့တယ္မာမီ.''  

လို႔အမႊာႏွစ္ေကာင္ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့မမၾကီးမ်က္ႏွာညွိဳးသြားတယ္ဗ်ာ.. 

''က်မလဲဘာလုပ္ရမလဲမသိေတာ့ဘူး..ေမာင္ေလးအရက္ျပတ္သြားဖို႔ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ လုပ္ေပးခ်င္တယ္.'' 

ဆိုျပီးငိုျပန္ပါေလေရာ..




 

ဒီလိုနဲ႔ရက္ေတြတစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ကုန္ျပီး လေတာင္ေပါက္ခဲ့တယ္ဗ်ာ.. တစ္ရက္ က်ေနာ္အိပ္ယာကႏိုးႏိုးျခင္း အမႊာႏွစ္ေကာင္က်ေနာ့္အခန္းထဲဝင္လာျပီးေတာ့ 

'' အန္ကယ္လ္ေရ.ထေတာ့.. ဒီေန႔ေတာ့မာမီ့အေျခအေနမေကာင္းဘူးေနာ္.. ေရေႏြးဆူသလိုပြက္ပြက္ဆူေနတယ္..အဲဒါ အန္ကယ္လ္ကိုၾကိဳေျပာထားတာေနာ္.'' 

ဆိုျပီးေျပာေနတုန္း မမၾကီးအခန္းထဲဝင္လာျပီးေတာ့ 

'' ဘာေရေႏြးအိုးလဲေဟ့
ဒီအိမ္မွာေနရတာစိတ္ကုန္လာလို႔ေျပာေနတာ.. ဘာေတြမွန္းမသိဘူး..ညဆိုျပန္လာတာေနာက္က်ရတာနဲ႔.. ေခါင္းရင္းမွန္းေျခရင္းမွန္းမသိပိုးလို႔ပက္လက္အိပ္ေနရတာနဲ႔.. အိမ္ကအိမ္နဲ႔မတူပဲဘာနဲ႔တူေနျပီမွန္းကို ေျပာရတာေတာင္ခက္ေနျပီ.'' 

ဆိုျပီးေျပာေနေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ.. က်ေနာ္လဲကမန္းကတန္းလူးလဲထျပီးေယာက္ဖကိုလွမ္းေျပာလိုက္တာေပါ့..

''ေယာက္ဖေရ..ၾကည့္ရတာမမၾကီးကက်ေနာ့္အေၾကာင္း
ေျပာေနသလိုပါလားဗ်.'' 

ဒီမွာတင္မမၾကီးကေဒါသေတြေပါက္ကြဲျပီး 

'' မဟုတ္ရပါဘူးေမာင္ေတာ္ၾကီးရယ္.က်ေနာ္မ်ိဳးမရဲ့ေယာက်ၤား.ေမာင္ေတာ္ရဲ့ေယာက္ဖကိုေျပာေနတာပါ.. '' 

ဆိုျပီးရြဲ႕ေျပာတယ္ေလ. ဒီေတာ့ေယာက္ဖက 

'' မိရယ္..ကိုယ္ညကေစာေစာျပန္လာခဲ့ပါတယ္ေနာ္.'' 

ဆိုျပီးျပန္ေခ်ပတာေပါ့.. က်ေနာ္သိပါတယ္.သူတို႔က်ေနာ့္ကိုေျပာေနၾကတယ္ဆိုတာသေဘာေပါက္မိလို႔ဘာမွျပန္မေျပာပဲ မမၾကီးဘာေတြဆက္ေျပာမလဲဆိုတာပဲေစာင့္ေနလိုက္တယ္ေလ.. 

'' ဘာလဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ထားခဲ့တာနဲ႔ဘဝကျပီးဆံုးသြားျပီလား ငါ့ေမာင္ရဲ့.. မင္းဒီလိုျဖစ္ေနတာကိုျမင္ရေအာင္လို႔ ေမေမတို႔ေဖေဖတို႔ မင္းကိုငါ့ဆီမွာစိတ္ခ်လက္ခ်ထားျပီးေနာင္တမလြန္ကိုသြားႏွင့္ၾကတာေနမွာ.. 
ဒီမွာ.ရွင္ ရွင္ဘယ္လိုမွမဆံုးမႏိုင္ေတာ့ဘူးလား.. ရွင့္ေယာက္ဖဒီလိုေန႔ေန႔ညညေသာက္ေသာက္ျပီးမူးရူးေနတာကိုရွင္ဒီအတိုင္းၾကည့္ေနေတာ့မွာလား ? '' 
ဆိုျပီးေယာက္ဖကိုလွမ္းတြတ္ေတာ့တာပဲ.. ေယာက္ဖက 

'' ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မိရယ္..'' 

'' က်မတို႔မဂၤလာေဆာင္တုန္းကေမာင္ေလးကငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတယ္ေလ..အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အျမင္မေတာ္ရင္ရိုက္ႏွက္ဆံုးမသလို ခုနည္းနည္းပါးပါးရိုက္ႏွက္မွေပါ့ '' 

ဆိုျပီးေျပာေတာ့ ေယာက္ဖကက်ေနာ့္မာဆယ္လ္ကိုၾကည့္ျပီး 

'' ဟာ မိကလဲ..ဟိုတုန္းကသူငယ္တုန္းမို႔လို႔ပါ..ခုေတာ့သူ႔.....'' 

ေယာက္ဖစကားေတာင္ဆံုးေအာင္မေျပာလိုက္ရေသးဘူးး 

'' ဒါဆိုရွင္လည္းဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့..ဟုတ္လားး?  ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေန႔ကစျပီးဒီအိမ္မွာ စိတ္ညစ္တာေတြ၊အသည္းကြဲတာေတြ၊ ဝမ္းနည္းတာေတြ ဘာမွမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး.. 
ရွိလည္းမရွိရေတာ့ဘူးး ဒါေၾကာင့္မနက္ျဖန္ Sunday မွာ အိမ္မွာပါတီလုပ္မယ္.. အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကိုဖိတ္ျပီးျပီ..ကၾကမယ္၊ ခုန္ၾကမယ္.. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးပဲအရင္လိုျပန္ေနၾကမယ္..'' 

လို႔မမၾကီးကေျပာတာနဲ႔ ေယာက္ဖက 

'' ကိုယ္တို႔ေတာ့စားျပီးေပ်ာ္မယ္..သူကေတာ့ေသာက္ျပီးေပ်ာ္မယ္ေပါ့ '' 

ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ 

'' ဘယ္လိုလုပ္ေသာက္လို႔ရမလဲအစ္ကိုၾကီးနဲ႔မမၾကီးရယ္.. ဒီမွာကိုသီဟအရက္ပုလင္းေတြအားလံုးက်မရွာျပီးယူလာတယ္.'' 

ဆိုျပီး အရက္ပုလင္းေတြမ,ျပီးေတာ့ယမင္းပါေရာက္လာပါေလေရာ.. 

'' ေဟ့..ဒါဘာလုပ္တာလဲ..ငါ့ပုလင္းေတြခုခ်လိုက္'' 

လို႔ေျပာလိုက္ေရာ လန္႔ျပီးလႊတ္ခ်လိုက္သလိုလို၊ က်ေနာ္ေျပာလို႔ပဲ
စကားနားေထာင္ျပီးခ်လိုက္သလိုလို ေပြ႔ထားတဲ့အရက္ပုလင္းေတြအားလံုးၾကမ္းျပင္ေပၚလႊတ္ခ်လိုက္တယ္ေလ... သြားျပီေပါ့..အားလံုးကြဲကုန္ၾကျပီေပါ့ဗ်ာ.. က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြျပာသြားတယ္ဗ်ာ.. ကြဲေနတဲ့အသည္းကိုအရက္နဲ႔စိမ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ့က်ေနာ္.. က်ေနာ့္အရက္ပုလင္းေတြက်ေနာ့္အေရွ႔မွာပဲအကုန္ကြဲေၾကကုန္ေတာ့... 

''မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲယမင္း? '' 

'' ေဆာ္ရီးကိုသီဟ.ရုတ္တရက္ေအာ္လိုက္ေတာ့လန္႔သြားတာပါ''
 
လံုးဝေၾကာက္လန္႔ေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ယမင္းက 

'' မမၾကီး.. ယမင္းဘာမွမလုပ္ပါဘူးေနာ္..မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာပါ..ကိုသီဟကိုေျပာေပးပါဥိး'' 

ဆိုျပီးမမၾကီးကိုစစ္ကူလွမ္းေတာင္းေနလိုက္ေသးတယ္ေလ... 

'' ရတယ္ယမင္းေရ...ညီမလုပ္လိုက္တာအရမ္းေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္တစ္ခုမို႔ ေဆာ္ရီးေတာင္ေျပာေနစရာမလိုပါဘူး..လာသြားစို႔ '' 

ဆိုျပီး ယမင္းလက္ကိုဆြဲလို႔က်ေနာ့္အခန္းကထြက္သြားပါတယ္.. သူတို႔ေနာက္က အမႊာႏွစ္ေကာင္၊
ျပီးေတာ့ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို ရုပ္ရွင္ထဲကဇာတ္လိုက္ေတြလိုမ်ိဳးဟန္ပါပါတြန႔္ျပီးေယာက္ဖပါလိုက္ထြက္သြားေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ.. အင္းးဒါလည္းက်ေနာ့္ကိုပံုစံေပးျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲဆိုတာက်ေနာ္နားလည္လိုက္ရပါျပီေလ....




ခဏ နားပါဦးမယ္.. လာေရာက္ဖတ္ေပးၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္

ခ်င္းကေလး
4 Responses
  1. Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! Says:

    ဇတ္လမ္းေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္မို႕ ခံစားအားေပးလွ်က္...ပါ ခ်င္းေလးေရ..

  2. ခ်င္းကေလး Says:

    ေက်းဇူးတင္ပါတယ္မမေရ..... မမေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္..

  3. ကိုေဇာ္ Says:

    ဖတ္ရတာ ေကာင္းေပမဲ့ . . . ႏြယ္နဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ေတြ ရွိသူမို႔ ကိုယ့္ဖာသာ မခ်ိဘူး။

    ဆက္ေစာင့္ဖတ္ေနရင္းးးးးးးးးးး

  4. ခ်င္းကေလး Says:

    ကိုေဇာ့္ရင္ထဲကဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြအတြက္စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ.. ဒါဆိုက်ေနာ့္အထင္ေျပာရရင္ ကိုေဇာ္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ႏွလံုးသားရွိရာ ဝတၳဳထဲကမေမႏွင္းႏြယ္နဲ႔ကိုေဇာ္တကယ္ပဲ ခ်စ္ခဲ့ၾကတာေပါ့... က်ေနာ္က ကိုေဇာ္စိတ္ကူးျပီးေရးဖြဲ႕ထားတာထင္ေနတာ.. လာအားေပးတဲ့အတြက္ေတာ့ ေက်းဇူးပဲကိုေဇာ္...

abcs