Khin Maung Chin

ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူကသိသိသာသာကို မေက်နပ္ေၾကာင္းျပလာပါေလေရာဗ်ာ။
သူ႔မွာခ်စ္သူရွိတယ္ေပါ့၊ က်ေနာ္ခုလိုလိုက္လိုက္ပို႔ေနတာကိုသူ႔ခ်စ္သူျမင္ရင္မေကာင္းဘူးေပါ့၊ လိုက္မပို႔ေတာ့နဲ႔ေပါ့၊ အဲလိုေတြေျပာေျပာလာတယ္ေလဗ်ာ။ က်ေနာ္ကလဲ ဘယ္ယံုမလဲဗ်ာ။
ကိုယ့္အထင္နဲ႔ကိုယ္ကိုးးး ထားပါေတာ့ဗ်ာအတိုခ်ဳပ္ျပိးပဲေျပာေတာ့မယ္။

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

တေန႔မိုးက က်ေနာ့္ကိုထူးထူးျခားျခားခ်ိန္းတယ္ဗ်. က်ေနာ္လည္းသြားတာေပါ့။ ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာမွာက်ေနာ္ေရာက္ျပီး
ခဏေနေတာ့ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ထပ္ေရာက္လာတယ္။ ေနရာက ကားမွတ္တိုင္ဆိုေတာ့က်ေနာ့္အထင္မိုးလာတာနဲ႔ကားတစ္စီးစီးစီးျပီးဆိုင္တစ္ခုခုကိုသြားၾကမယ္ေပါ့။ ခုနကက်ေနာ္ေျပာတဲ့
ခ်ာတိတ္ကလဲဆိုက္လာသမွ်လိုင္းကားေတြေပၚကိုက်ေနာ့္နည္းတူမတက္ပဲရပ္ျမဲရပ္ေနေတာ့ က်ေနာ္ေလစိတ္ထဲမွာတထင့္ထင့္နဲ႔ဗ်ာ။။ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။
အဲလိုနဲ႔ပဲမိုးေရာက္လာပါေတာ့တယ္ဗ်ာ။ သူေလ.က်ေနာ့္ကိုျမင္ရဲ့သားနဲ႔ ခါတိုင္းလိုက်ေနာ့္ဆီကိုမလာပဲက်ေနာ္ခုနကျမင္ထားတဲ့ခ်ာတိတ္ေလးဆီကိုျပံဳးျပီးသြားေနလိုက္တာဗ်ာ။ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ
ဟိုတေလာကဂ်ပန္မွာျဖစ္သြားတဲ့ငလွ်င္လိုမ်ိဳးၾကီးဗ်ာ.. ေတာ္ေတာ္လွဳပ္ရွားသြားတယ္ေလ.. ျပီးေတာ့ခ်ာတိတ္လက္ကေလးကိုဆြဲျပီးက်ေနာ့္ေရွ႔နားကေနဝ့ံဝ့ံၾကြားၾကြားၾကီးျဖတ္သြားလိုက္ၾကတာဗ်ာ။
ခ်ာတိတ္မ်က္နာက ေစာင့္ေနရတာၾကာလို႔မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး၊ က်ေနာ္ဆိုအဲလိုမ်က္နာေပးမ်ိဳးတခါမွမေပးဖူးဘူးဗ်ာ.. ၾကည့္စမ္းဘယ္ေလာက္ေတာင္ကြာလိုက္သလဲလို႔။ ဒါေတာင္မွ က်ေနာ္
အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူေလးကခ်ာတိတ္မျငိဳျငင္ေအာင္အစြမ္းကုန္ျပံဳး၊ လက္ကိုအတင္းဆြဲျပီးက်ေနာ္နဲ႔ႏွစ္ေပေလာက္အကြာကေနျဖတ္သြားလိုက္တာမ်ားဗ်ာ.. က်ေနာ္မျမင္သြားမွာကိုစိုးရိမ္ေနပံုပဲေနာ္။
ဟားဟား က်ေနာ္ဆိုတဲ့ ငထံုေလ..အဲဒီမိုးကိုမွမိန္းမထင္ခဲ့မိတာကိုးးး ခံေပါ့..နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္။အမွန္ဆိုဟိုကအဲလိုပညာသားပါပါနဲ႔ႏွင္ထုတ္တာထက္ က်ေနာ့္ပါးကိုခပ္ျပင္းျပင္းရိုက္ျပီး
ႏွင္ထုတ္ရမွာ။ အဲဒီေန႔ကစျပီးေရာဂါအေဟာင္းၾကီးျပန္ျဖစ္သြားခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။။။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့က်ေနာ္ဟာအရမ္းခ်စ္ခဲ့ရျပီးပိုင္ဆိုင္ခြင့္ဆံုးရွံဳးခဲ့ရတဲ့သူေတြထံုးစံအတိုင္း

ေလလြင့္ပ်က္စီးခဲ့ရတယ္ဆိုရမွာေပါ့ေနာ္။ မသံုးဖူးတဲ့မူးယစ္ေဆးဝါးေတြေလွ်ာက္သံုး၊မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေတြ
ကိုေလွ်ာက္သြားနဲ႔ဘဝကိုခပ္လြယ္လြယ္ပဲျဖတ္သန္းခဲ့မိေတာ့တယ္ဗ်ာ။ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကလည္းအဆင္ေျပေနေတာ့ပိုက္ဆံကလဲေပါတယ္ေလဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာက်ေနာ္လိုခ်င္တာမွန္သမွ်ဘုရားသခင္
အလိုေတာ္နဲ႔အကုန္နီးပါးျပည့္ေနတယ္ေလ။ အိမ္ကလဲက်ေနာ့္ကိုၾကည့္ျပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္တာေရာ၊ က်ေနာ့္ကိုလန္႔တာေတြပါနဲ႔က်ေနာ္လုပ္ေနသမွ်ကိုတားမယ့္လူမရွိတာကလည္းပါသြားတာေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာဇာတ္လမ္းကစတာပါပဲ.. 

က်ေနာ္ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာကိုျမင္ေနရျပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိေနခဲ့တယ္ဗ်ာ..သူကေျမာက္ဥကၠလာေဆးဝါးတကၠသိုလ္ကေပါ့။
သူ႔အစ္မကက်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့မိုးတို႔နဲ႔တစ္တန္းထဲေလ..ေဆး(၂)ကပါပဲ။။။။ဆိုေတာ့သူကအျမဲေဆး(၂) ကိုလာေလ့ရွိတယ္ေလ.. က်ေနာ္ကလဲေဆး(၂)ကမဟုတ္ေပမယ့္ မိုးေၾကာင့္ေဆး(၂)ကိုအျမဲေရာက္
ေလ့ရွိခဲ့ေတာ့က်ေနာ္ကမသိေပမယ့္ သူကက်ေနာ့္ကိုေကာင္းေကာင္းၾကီးသိေနတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ..... က်ေနာ္နဲ႔မိုးေလးရဲ့အေျခအေနကိုလည္းသူေကာင္းေကာင္းသိေနတယ္လို႔ဆိုရလိမ့္မယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ
က်ေနာ္ဆီဖံုးဆက္၊အင္တာနက္မွာ ခ်က္တင္လုပ္၊ အဲလိုကေနအျပင္မွာလူခ်င္းေတြ႔တဲ့အဆင့္ထိေရာက္ပါေလေရာဗ်ာ... အစပထမပိုင္းေတြမွာေတာ့ဖံုးနဲ႔ပဲအဆက္အသြယ္ရွိေနခဲ့တာေပါ့။ေနာက္ပိုင္းက်
ေတာ့မွလူခ်င္းအျပင္မွာဆံုၾက၊စကားေျပာၾကနဲ႔တျဖည္းျဖည္းရင္းနီးလာတာေပါ့။ က်ေနာ္ကလဲက်ေနာ့္ဒဏ္ရာနဲ႔က်ေနာ္ဆိုေတာ့ဘာေၾကာင့္က်ေနာ့္ကိုအဲလိုလာလာေရာေနတာလဲဆိုတာ

မစဥ္းစားမိဘူးေလ။
သူေလးကေတာ္ေတာ့ေတာ္တယ္။ ပ်က္စီးစျပဳေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုအသာေလးသိမ္းသြင္းစည္းရံုးလာလိုက္တာဗ်ာ..

က်ေနာ္ေတာင္က်ေနာ့္ကိုက်ေနာ္ဘယ္လိုျဖစ္ေနမွန္းမသိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ အဲဒါနဲ႔က်ေနာ္
လည္းပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေမးမိေတာ့တယ္။

''ခင္ဗ်ားက်ေနာ့္ကိုဘယ္လိုသေဘာထားလို႔ဒီေလာက္ဂရုစိုက္ေနရတာလဲ''

မေျဖဘူးဗ်.. ျပံဳးတုန္းတုန္းေလးလုပ္ျပီးက်ေနာ့္ေမးခြန္းက္ုမေျဖရေအာင္လွည့္ပတ္ေရွာင္တိမ္းေနေလရဲ့.. သူအဲလိုမေျဖေလက်ေနာ္ကပိုသိခ်င္ေလဆိုေတာ့ တစ္ရက္မရေနာက္တစ္ရက္ဆိုသလိုေန႔တိုင္း
ေမးေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕။။။ ေနာက္ဆံုးက်မွ က်ေနာ္ေမးတာေျဖလိုက္ရင္သူ႕ကိုအထင္မေသးသြားဖို႔၊အေတြ႔မခံေတာ့ပဲေရွာင္မေနဖို႔အစရွိတဲ့ ကတိကဝတ္ေတြေတာင္းျပီးေတာ့ ဘာေၾကာင့္သူဒီလိုက်ေနာ့္ကိုဂရု
တစိုက္လာလာျပီးအားေပးႏွစ္သိမ့္ေနရတယ္ဆိုတာေျပာျပပါေလေရာ...

''ကိုၾကီးကိုမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကအသဲခြဲသြားလို႔ကိုၾကီးေျဖမဆည္ႏိုင္ျဖစ္ျပီး

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ျဖစ္ေနတာမၾကည့္ရက္လို႔ေပါ့'' တဲ့..

သူငယ္ခ်င္းတို႔ပဲစဥ္းစားၾကည့္ေလဗ်ာ.. တကယ္ဆိုရင္သူကက်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့မိုးထက္ေတာင္ပိုေခ်ာ၊ပိုခ်စ္စရာေကာင္းေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ပညာတတ္တစ္ေယာက္ပဲ၊က်ေနာ္ဘယ္လိုအထင္ေသးရက္ပါ့မလဲဗ်ာ။
က်ေနာ္ကဘာမွမဟုတ္တဲ့ေကာင္။။။

သူကအရာရာမွာက်ေနာ့္အျငိဳျငင္ခံျပီးက်ေနာ့္ကိုမပ်က္ဆီးေလရေအာင္ထိန္းမတ္ေပးေနတဲ့သူေလ..  က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ခံစားလိုက္ရတယ္ဗ်ာ... က်ေနာ္ေတာင္းပန္ျပီး
က်ေနာ့္အနားမွာမေနဖို႔၊ က်ေနာ့္ကိုဂရုမစိုက္ပဲကိုယ့္နဲ႔အဆင္ေျပမယ့္၊အေနအထားျခင္းတူတဲ့သူကိုေရြးခ်ယ္ဖို႔ေဖ်ာင္းဖ်ပါေသးတယ္။ ဟာ...အဲဒီမွာပြဲကၾကမ္းလာပါေလေရာဗ်ာ....

''ကိုၾကီးအဲလိုေျပာမွာစိုးလို႔ဘာမွမေျပာပဲေနျမဲအတိုင္းေနခဲ့တာကို ကိုၾကီးပဲမရမကလိုက္ေမးေနေတာ့..ဒီကေျပာလိုက္ရတယ္.. ထင္တဲ့အတိုင္းပဲကိုၾကီးညီမေလးကိုအထင္ေသးသြားျပီမို႔လား?ဒါေၾကာင့္အတင္း
ႏွင္လႊတ္ေနတာေပါ့''

ဆိုျပီးငိုပါေလေရာဗ်ာ..... က်ေနာ့္မွာေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္သြားခဲ့တာေပါ့... ကိုယ္ေခ်ာ့တတ္သလိုေခ်ာ့ရင္းက်ေနာ္လည္းဘာေတြေျပာမိမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူးးး.

က်ေနာ့္မ်က္စိကသိပ္မေကာင္းေတာ့ ၾကာၾကာတစ္ဆက္ထဲထိုင္ေရးလို႔မရတာမို႔ နားနားျပီးအားတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြမွာ ေရးရတာပါ... နားလည္ေပးၾကပါလို႔က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါရေစ။

အဆင္မေျပတာေတြက က်ေနာ့္အားနည္းခ်က္သက္သက္သာျဖစ္တာမို႔ ခုလိုေတာင္းပန္ရျခင္းပါခင္ဗ်ာ..

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္