Khin Maung Chin: လြမ္းဆြက္ျခင္းအျပည့္နဲ႔တခါကအနမ္း

လြမ္းဆြက္ျခင္းအျပည့္နဲ႔တခါကအနမ္း

23 August 2011 2:13 AM ♦♦♦တင္ျပတဲ့ငနဲက♦♦♦ KMC@ခ်င္းေလး

ဒီေန႔မနက္ေစာေစာျမတ္မင္းနဲ႔ေထြးငယ္ေဈးဝယ္ဖို႔ထြက္လာၾကတာေပါ့။ မေန႔ကအတန္းထဲမွာေျဖခဲ့တဲ့ အစမ္းစာေမးပြဲမွာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကိတ္ျပီးေတာ့ဘယ္သူမွမသိေအာင္အေလာင္းအစားေလးတစ္ခုလုပ္ ထားခဲ့တယ္ေလ..။အမွတ္နည္းတဲ့သူကထမင္းဟင္းတစ္ရက္စာခ်က္ေကၽြးေၾကးပဲေပါ့...။ဒါနဲ႔ကတိအတိုင္း
အမွတ္မ်ားတဲ့ျမတ္မင္းကိုအမွတ္နည္းတဲ့ေထြးငယ္ကျမတ္မင္းၾကိဳက္တာခ်က္ေကၽြးရမွာပါ......။ဒါေၾကာင့္
ေဈးမကြဲခင္ေစာေစာေလးလိုခ်င္တာဝယ္လို႔ရေအာင္ျမတ္မင္းကိုေခၚျပီးေဈးကိုထြက္လာခဲ့ၾကတာေပါ့.။

တကယ္ေတာ့ေထြးငယ္ဆိုတာျမတ္မင္းတို႔နဲ႔ဟိုး.....ငယ္ငယ္ကတည္းကျခံခ်င္းကပ္ရပ္ေနခဲ့ၾကတဲ့ကစားေဖာ္ ကစားဖက္ဘဝကေနခုဆယ္တန္းေရာက္တဲ့အထိတပူးပူးတတြဲတြဲေနထိုင္ၾကီးျပင္းလာခဲ့တာပါ...။ မိဘခ်င္းကလည္းရင္းႏွီးေနၾကေတာ့အစစအရာရာအဆင္ေျပေျပနဲ႔တြဲသြားတြဲလာခြင့္ရေနၾကတယ္လို႔ဆိုရမွာေပါ့ဗ်ာ....။ တကယ္လည္းသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကတျခားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔သိပ္
မရင္းႏွီးၾကပဲအခ်င္းခ်င္းသာလိုအပ္တာထက္ပိုျပီးကၽြမ္းဝင္ေနၾကတာေလ...။

''ငျမတ္ နင္ဘာဟင္းစားမွာလဲ''

''ၾကက္သားငပိခ်က္''

ေတာ္ေတာ္ေလးစားခ်စ္ခင္လို႔ေပးထားတဲ့ခ်စ္စႏိုးနာမည္ေလးကိုယုယုယယေခၚကာေမးလိုက္ေတာ့ျမတ္မင္းတျဖစ္လဲ ငျမတ္ကရိုေသက်ိဳးႏြံစြာပဲလိုရင္းတိုရွင္းျပန္ေျဖလိုက္တာပါ...။တကယ္ေတာ့ ''ငျမတ္'' ဆိုတာလူတိုင္းေခၚခြင့္မရွိပါ။ဒီကမၻာေပၚမွာျမတ္မင္းလိုဥစၥာေပါရုပ္ေခ်ာ.. ဘဝေရွ႕ေရးအလားအလာေကာင္းေတြအမ်ားၾကီးရွိေနတဲ့သူကိုအေရးတယူဆက္ဆံခ်င္ၾကသူေတြျမတ္မင္းအနား
မွာဒုနဲ႔ေဒးပဲေလ...။ေထြးငယ္ကေတာ့ခၽြင္းခ်က္လို႔ေျပာရမွာေပါ့.....။ ဒါကလည္းဒီလိုရွိပါတယ္...။ဟိုဟာကလည္းဟိုလိုရွိတယ္ဆိုသလို
ပဲမွတ္လိုက္ၾကေပါ့ဗ်ာ....တိန္။

''ဒါဆိုၾကက္သားတန္းဖက္အရင္သြားရမယ္..။''

ဆိုျပီးအိမ္ရွင္မဆန္ဆန္ပဲေရွ႕ကဆတ္ေကာ့ဆတ္ေကာ့ေလွ်ာက္သြားတဲ့ေထြးငယ္ကိုေဈးျခင္းေတာင္း ကိုင္ထားရရွာတဲ့ျမတ္မင္းခမ်ာအေျပးကေလးလိုက္ရျပန္တာေပါ့...။

မေတာ္အမွီမလိုက္ႏိုင္လို႔ေကာက္ျပီးဘာမွမခ်က္ေကၽြးရင္မခက္ပါလား...။
ဒါနဲ႔ၾကက္သားတန္းကိုေရာက္ေတာ့ၾကက္အေမႊးမနႈတ္၊မကိုင္ရေသးတာကတစ္ေစ်း၊ေနာက္အေမႊးႏႈတ္ျပီး ကိုင္ထားျပီးသားကတစ္ေစ်း၊
(ဤေနရာတြင္ဘာကိုကိုင္ထားလို႔ေဈးဘာလို႔ကြာသြားတာလဲလို႔မေမးၾကပါနဲ႔လို႔ေမတၱာရပ္ခံပါရေစေနာ္:P)

ေစ်းအမ်ိဳးမ်ိဳးရိွေနတာေၾကာင့္
ေထြးငယ္ကခုတ္ျပီးသားအသားကို၀ယ္မယ္လို႕ရည္ရြယ္လိုက္ေပမယ့္ျမတ္မင္းကေတာ့
''မကိုင္ရေသးတာပဲဝယ္လိုက္ေထြးငယ္....'' လို႔ဆိုလိုက္ေတာ့ျမတ္မင္းကိုမယံုၾကည္သလိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္းမွ

''ငျမတ္ရယ္..ဒါကေလးကစားစရာမဟုတ္ဘူးဟဲ့..နင္ကတကယ္ကိုင္တတ္လို႔လား?''

ဆိုျပီးမ်က္ေစာင္းေလးခဲကာေျပာလိုက္ေတာ့..

''ငါေယာက်ၤားေလးပါေထြးငယ္...ငါမကိုင္တတ္တာဘာမွမရွိဘူး..ဘာလဲနင္ကမယံုလို႔လား?''

''ဘာေျပာတယ္...ေသနာေကာင္ငျမတ္.''

မ်က္နာေလးရဲကနဲျဖစ္သြားျပီးလွမ္းဆိတ္လိုက္ေတာ့မွျမတ္မင္းလည္းကပ်ာကယာ..

''ငါေျပာတာက အေမႊးမႏွဳတ္ထားတဲ့ၾကက္ကိုငါေကာင္းေကာင္းကိုင္ တတ္ပါတယ္လို႔ေျပာတာပါဟာ..နင့္ဖာသာနင္ဘာေတြေလွ်ာက္စဥ္းစားေနမွန္းမွမသိတာ...။''

လို႔ျပံဳးစိစိေလးနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ေထြးငယ္ကအိမ္က်မွသိမယ္ဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ျပီး ၾကက္ေတြဆီျပန္လွည့္သြားပါတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပာေနဆိုေနၾကတာကိုၾကားေတာ့ၾကက္ေရာင္းတဲ့မိန္းမၾကီးေတာင္တဟီးဟီးျဖစ္ေနေလရဲ့...။

သူ႔အထင္ဂရပ္မိျပီလို႔ထင္ေကာင္းထင္မိမွာေပါ့ဗ်ာ..။

သူလည္းေတြးရွာမွာေပါ့ေလ..။
ဒီလင္ဒီမယားငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔အိမ္ေထာင္က်ျပီးခ်က္စရာျပဳတ္စရာေတြကိုတူတူလာဝယ္ၾကတယ္ေပါ့..။

''ကဲ ကဲဒီလင္မယားရန္ျဖစ္ခ်င္လည္းေနာက္မွျဖစ္ေတာ့ကြယ္....ခုအေဒၚကဘာခ်ိန္ေပးရမွာလဲဆိုတာေျပာပါဦး''

ၾကက္သားေရာင္းတဲ့မိန္းမကေျပာေတာ့မွရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ေထြးငယ္က

''ၾကက္ကိုခ်ိန္ေလ'' တဲ့။

''ၾကက္ေတာ့သိတာေပါ့ကေလးမရယ္...ဘယ္ၾကက္ကိုခ်ိန္ရမွာလဲေမးတာပါ''

''ဟုိဖက္ကအေမႊးနဲ႔ၾကက္ကိုခ်ိန္ေပးပါ'' တဲ့...။

ဘယ့္ႏွယ့္ဟာပါလိမ့္ဗ်ာ......အေမႊးနဲ႔ၾကက္တဲ့...သူ႔က်ေတာ့မွအေမႊးမပါတဲ့ၾကက္ကရွိေသးသလိုလို...။
ခ်ိန္လိုက္ေတာ့တစ္ပိႆာကိုေတာ္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေလးေက်ာ္ေနတယ္...ဒါေပမယ့္ၾကက္ေရာင္းတဲ့မိန္းမၾကီး ကေလသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔

''တစ္ပိႆာပဲထားပါတယ္ကေလးမေရ.''

သေဘာေကာင္းတဲ့မိန္းမၾကီးလို႔ျမတ္မင္းေတြးေနတုန္းအေတြးေလးေတာင္မဆံုးေသးခင္မွာေဈးဝယ္တာ အေတြ႔အၾကံဳရွိတဲ့ေထြးငယ္ကခ်ိန္ေနတဲ့
ၾကက္ကိုဆြဲခါၾကည့္လိုက္ေတာ့အေတာင္ပံၾကားကႏွစ္ဆယ္သားအေလးကထြက္က်လာေရာဗ်ာ။

''ဒါဘာလုပ္တာလဲအေဒၚၾကီး?'' လို႔ေမးလိုက္ေတာ့ၾကက္သည္မိန္းမၾကီးကမသိလိုက္သလိုလိုနဲ႔ေရာခ်ျပီး

''အယ္ေတာ္ .. ဟုတ္ပါရဲ့..အေလးကဘယ္လိုလုပ္ဒီၾကားထဲေရာက္ေနတာတုန္းဟ''

ဆိုျပီးအေလးတုံုးကိုျပန္ယူခ်လိုက္တယ္ေလ..။
ျမတ္မင္းနဲ႔ေထြးငယ္သိလိုက္ပါျပီ။သူေျပာတဲ့ေဈးကိုမဆစ္တမ္းလဲဝယ္ရေသးတယ္..ဒီၾကားထဲအေလးကခိုးခ်င္ေသးတယ္။ စိတ္ေတာ္ေတာ္တိုလာတာနဲ႔

''ၾကက္ကေသခါနီးအေလးခ်ိန္ေလ်ာ့မွာေၾကာက္ျပီးအေလးတံုးကိုသူ႔ဖာသာသူ အေတာင္ပံၾကားထဲညွပ္ထားတာေနမွာေပါ့ေဒၚၾကီးရဲ့..အဟင္းဟင္း''

လို႔မခိုးမခန္႔ရယ္ေမာရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ၾကက္ေရာင္းတဲ့မိန္းမၾကီးကလဲရွက္ရမ္းရမ္းေတာ့တာပါပဲဗ်ာ...။

''ေအာင္မယ္..ညည္းကငါ့ကိုအေလးခိုးတယ္လို႔ေျပာလိုက္တာေပါ့ေလ..ဟုတ္လားကေလးမ?''

ဆိုျပီးေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ရန္ေတြ႔ပါေလေရာ...။
သိၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲဗ်ာ.....ေဈးသည္ဆိုတာကေရာင္းတတ္ရင္ကုသိုလ္လို႔ဆိုထားေပမယ့္မေရာင္းတတ္ေတာ့ အကုသိုလ္ကိုအေရာင္းအဝယ္လုပ္သလိုျဖစ္မေနဘူးလား။

''ဒါေတာ့အေဒၚပိုသိမွာေပါ့ရွင္'' လို႔ေထြးငယ္ကျပန္ေျပာေတာ့ၾကက္သည္မိန္းမၾကီးကလည္းသူ႔ဂြင္ထဲမွာဆိုေတာ့

''အမေလးေတာ္..ရာရာစစ..ငါ့ကိုမ်ားအေလးခိုးတယ္ေလးဘာေလးနဲ႔.....ေဟာဒီျမိဳ႕ကလူေတြအကုန္လံုး ငါ့ဆီမွာၾကက္ဝယ္လာတာညည္းတစ္သက္ေလာက္
ရွိေနျပီဟဲ့...ငါ့အေလးေတြကက်ားအေလးေတြခ်ည္းပဲ.....ညည္းမယံုရင္စစ္ၾကည့္လိုက္... က်ားအေလးမွက်ားအေလးစစ္စစ္ေတြ.''

''အေဒၚ့ဟာအေဒၚက်ားအေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ၾကြက္အေလးပဲျဖစ္ျဖစ္....ဒီမွာအေဒၚက်မနာမည္ေထြးငယ္ေနာ္....... မအဘူးလို႔မွတ္ေနလား?..''

ေထြးငယ္ရဲ့မာန္အျပည့္နဲ႔ေျပာလိုက္တဲ့စကားကိုၾကားေတာ့ျမတ္မင္းလည္းေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့..။ ၾကည့္ဦးေလ...
ေျပာရမွာက အတယ္လို႔မမွတ္နဲ႔ ..သူေျပာလိုက္တာက မအဘူးလို႔မွတ္ေနလားဆိုေတာ့..။ အသာေလးေထြးငယ္နားနားကိုကပ္ျပီးေတာ့

''ေထြးငယ္ နင္ေျပာေနတာမွားေနတယ္ဟ...အတယ္လို႔မထင္မွတ္နဲ႔လို႔ေျပာရမွာ''

တိုးတိုးေလးကပ္ျပီးျမတ္မင္းေျပာလိုက္တာၾကားေတာ့ေထြးငယ္က

''ဟုတ္လား...ေအးေအး''

ဆိုျပီးေဘးကေနျမတ္မင္းအားေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားတာမို႔ေထြးငယ္ကဝတ္ထားတဲ့ထမီကို တိုတိုျပန္ျပင္၀တ္လိုက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့မွျမတ္မင္းတစ္ေယာက္မ်က္လံုးးျပဴးသြားတယ္ေလ...။ သူကခ်ဖို႔၊ဖိုက္ဖို႔ထိမပါပဲပါးစပ္နဲ႔နိုင္ေအာင္ေျပာခိုင္းတာပါ...။ဒါကိုဟိုအေဒၚၾကီးကလည္း
အေလးၾကီးေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ေထြးငယ္ရင္ခုန္သြားတယ္..။ သူလဲအဲဒီေလာက္ေလာက္ေသြးမရဲဘူးေလ...။ဒါေပမယ့္ဟန္ကိုယ့္ဘက္ပါေအာင္လို႔
ေရွ႕မွာရိွတဲ့ဓါးမၾကီးကိုခပ္တည္တည္နဲ႔ေကာက္ကိုင္လိုက္တာေပါ့....။အဲဒီေတာ့မွဟိုအေဒၚၾကီးလဲလန္႔သြားျပီး မ်က္နွာေသးေသးေလးနဲ႔ (အမွန္ကေတာ့မ်က္နွာငယ္သြားျခင္းပါ)

''ဟီးဟီး..သမီးကလဲ..အေဒၚကအေလးေကာက္ကိုင္တယ္ဆိုတာသမီးကိုစစ္ခိုင္းမလို႔ပါကြယ္... အဲလိုမၾကည္စားပါနဲ႔ေနာ္..အဲဒီဓါးမၾကီးကိုေအာက္ခ်ထားလိုက္ပါလားသမီးရယ္..ေနာ္.''

ေထြးငယ္ကိုျပန္အခ်ိဳသပ္ေတာ့တာေပါ့...။ေထြးငယ္လဲေၾကာင္တက္တက္နဲ႔အေဒၚၾကီးကိုေငးၾကည့္ေနမိတယ္..။ ဒီေတာ့မွျမတ္မင္းကလဲအျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔ပန္းကန္လံုးစီးျပီး

''ေထြးငယ္ကလဲဟာ...အဲဒီေလာက္ၾကီးမလိုဘူးေလေနာ္ .. ဓါးၾကီးေပး''

ဆိုျပီးလက္ထဲကဓါးမၾကီးကိုဆြဲခ်လိုက္ျပီးနီးစပ္ရာလဘၹက္ရည္ဆိုင္ထဲကိုေခၚသြားလိုက္တယ္ေလ.....

ဆိုင္ထဲလဲေရာက္ေရာေစာေစာကခပ္တည္တည္ၾကီး
နဲ႔ဖိုက္တာလိုလိုဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ေထြးငယ္တစ္ေယာက္ငိုခ်လိုက္ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ...။ ရုတ္တရက္ေထြးငယ္ငိုခ်လိုက္ေတာ့ျမတ္မင္းတစ္ေယာက္လည္း

''အာ ဘာျဖစ္တာလဲဟာနင္ဟိုအေဒၚၾကီးကိုမလုပ္လိုက္ရလို႔စိတ္တိုေနတာမဟုတ္လား ..ငိုေတာ့မငိုပါနဲ႔ဟာ...နင္စိတ္ေျပေအာင္ငါ့ကိုလုပ္ဟာ''

လို႔ဆိုလိုက္ေတာ့ေထြးငယ္ကမ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္နဲ႔

''မဟုတ္ပါဘူးငျမတ္ရယ္'' တဲ့............။

''ဒါျဖင့္ဘာလို႔ငိုရတာတုန္း'' လို႔ေမးၾကည့္ေတာ့

''ငါေၾကာက္လို႔ငိုမိတာပါ'' တဲ့ဗ်ာ........။

''ဟိုက္''

ျမတ္မင္းတစ္ေယာက္သူ႔ႏွဖူးသူျပန္ထုမိပါေတာ့တယ္...။

ေျခာက္လခန္႔အၾကာ

ဒီေန႔ေထြးငယ္တို႔အိမ္မွာဟိုဖက္ကျမတ္မင္းတို႔မိသားစုကိုထမင္းဖိတ္ေကၽြးဖို႔အတြက္ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနၾကေလရဲ့။ မနက္ျဖန္ဆိုျမတ္မင္းတို႔မိသားစုကဒီျမိဳ႔ေလးကေနရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးကိုေျပာင္းသြားၾကေတာ့မွာေလ...။

''ငျမတ္..ငရုတ္သီးေလးဘာေလးကူေထာင္းေပးစမ္းပါ နင္ကလဲေယာက်ၤားေလးမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ''

''ဟ ေယာက်ၤားေလးမို႔လို႔ဟိုေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္ေယာင္လုပ္ေနတာေပါ့ေထြးငယ္ရဲ့..နင္ကမိန္းကေလးပဲဟာ... ငရုတ္သီးဆိုတာမိန္းကေလးေတြသာေထာင္းရတာဟ''

''လိမၼာပါတယ္ငျမတ္ရယ္....ေနာ္..ေထာင္းေပးစမ္းပါဟာ...နင္ကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္.

ေၾသာ္..ဟိုေရာက္ရင္ငါ့ကိုေမ့မသြားနဲ႔ဦးေနာ္.ေတာ္ၾကာေရြႊျမိဳ႕သူေတြနဲ႔ေတြ႔ျပီးငါ့ဆီစာေရးဖို႔ေတာင္ေမ့ေနဦးမယ္.''

''ေအးပါ.စိတ္ခ်ပါေထြးငယ္ရယ္.....ငါတို႔ဒီေန႔ဒီအေၾကာင္းေတြမေျပာပဲေနရေအာင္ဟာ....''

ခြဲရေတာ့မွာမို႔ဝမ္းနည္းေနတဲ့ၾကားကျမတ္မင္းရဲ့စကားေၾကာင့္ ၾကက္သြန္သင္ေနတဲ့ေထြးငယ္မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာပါေတာ့တယ္..။ၾကက္သြန္သင္ရင္မ်က္ရည္က်တတ္
တယ္ဆိုတာကလည္းၾကားဖူးထားေတာ့ခုေထြးငယ္က်ေနတဲ့မ်က္ရည္ကအစစ္လားအတုလားဆို တာျမတ္မင္းမသိမသာအကဲခတ္ေနလိုက္တာေပါ့....။ျပီးေတာ့မွအစစ္ပဲလို႔သူ႔ဟာသူသတ္မွတ္ျပီးေတာ့

''ဟာနင္ကလဲကေလးက်ေနတာဘဲအဲလိုၾကီးမငိုနဲ႔ဟာ...ငါအျမဲတမ္းနင့္ဆီကိုအလည္လာမယ္။

ေနာက္ျပီးစာလည္းအျမဲတမ္းေရးမယ္ေလ။ေနာက္နင္နဲ႔ငါအမ်ားၾကီးမခဲြရပါဘူး။

ေနာက္ႏွစ္နင္တကၠသိုလ္တက္ဖို႔ရန္ကုန္လာရင္ငါနဲ႔ျပန္ေတြ႔ရမွာပဲဟာ..အဲဒီအခါက်ရင္နင္ငါတို႔အိမ္မွာ
လိုက္ေနရမွာပဲေလ..ေနာ္..မငိုစမ္းပါနဲ႔ေထြးငယ္ရာ...''

ျမတ္မင္းလည္းဒီလိုပဲေျပာတတ္တာနဲ႔အဲလိုပဲေျပာလိုက္တယ္..။

''အဲဒီေလာက္ၾကီးနင္နဲ႔ငါမခဲြနိုင္လို႔ေပါ့ဟ...ငျမတ္ေသနာေကာင္ရဲ့....အီးဟီးဟီးးးးး''

မငိုပါနဲ႔ကေလးရယ္ဆိုျပီးဖက္လို႔ေခ်ာ့ခ်င္ေပမယ့္ခ်က္ခ်င္းစိတ္ကိုျပန္ထိန္းလိုက္တယ္ေလ... ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ငယ္ငယ္ကတည္းကအတူတူၾကီးလာခဲ့ၾကတာေလ.....

ေထြးငယ္ကိုအဲလိုေခ်ာ့ေလငိုသံကခုႏွစ္အိမ္ၾကားရွစ္အိမ္ၾကားေလဆိုတာျမတ္မင္းေကာင္းေကာင္းၾကီး

သေဘာေပါက္ထားေတာ့

''နင္ငိုတာကလွလဲမလွပါဘူးဟာ......လွေအာင္ေတာင္မငိုတတ္ေသးပါလားေထြးငယ္ရယ္''

ဆိုေတာ့ငိုေနရင္းတန္းလန္းခဏဘရိတ္လုပ္ျပီးေတာ့

''ဘယ္ကလွေအာင္လည္း?နင့္ေယာက္ဖလွေအာင္လား?ငါ့ဖာသာငါငိုခ်င္လို႔ငိုတာဘာျဖစ္လဲ?အီး...ဟီးဟီး..''

''ရႊတ္''

ရႊတ္ကနဲအသံၾကားလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေထြးငယ္ေလ.....ငိုလို႔ႏွပ္ေတြပါထြက္က်လာျပီးဝတ္ထားတဲ့ ထမီနဲ႔ငံု႔သုတ္လိုက္တာျမင္ရေတာ့ျမတ္မင္း
တစ္ေယာက္ ''ဟြန္း..ဟင္းေတြကေတာ့စားေကာင္းေတာ့မွာပဲ'' လို႔ေတြးလိုက္မိေသးတယ္...။ျပီးေတာ့ေထြးငယ္တစ္ေယာက္ေခါင္းေမာ့လာျပီး

''ေသနာေကာင္ငျမတ္..ခုနင္ငါ့ကိုထားခဲ့ေတာ့မယ္မဟုတ္လား၊နင္ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။ ငါဘယ္လုိနင့္ကိုခဲဲြနိုင္မွာလဲဟာ..။နင့္ကိုငါခ်စ္ေနပါတယ္ဆိုမွ........။''

ေထြးငယ္ကရွိဳက္ကာရွိဳက္ကာေျပာေနေပမယ့္ျမတ္မင္းကဆံုးေအာင္ေျပာခြင့္မေပးမိေတာ့...။ အသာေလးရင္ခြင္မွာဖမ္းထိန္းထားလိုက္ရင္းမွအနမ္းမိုးေတြရြာခ်လိုက္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ.....။ အနမ္းဟူသည္ခ်ိဳျမန္ၾကစတမ္း ဟုဆိုရလွ်င္ျမတ္မင္းနဲ႔ေထြးငယ္တို႔ရဲ့အနမ္းကေတာ့လြမ္းဆြက္မွဳ႕ေတြအျပည့္နဲ႔ေပါ့......။

အင္းငယ္ကအခ်စ္အႏွစ္တရာလည္းမေမ့ေကာင္းပါဘူးဗ်ာ...။

ဒီလိုပါပဲ..စိတ္ကူးမိရာေလွ်ာက္ေရးလိုက္တာပါ.....။စာလာဖတ္သူမ်ားအားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစဗ်ာ....။

ခင္မင္ေလးစားလ်က္

ခ်င္းကေလး

5 Responses

Candy Says:
Aug 23, 2011, 4:09:00 AM

ဟီး.. ကိုရီးယားကားၾကေနတာပဲ.. မိန္းကေလးက စေျပာတယ္.. :P .... အရမ္းဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ အစ္ကိုခ်င္း.. ရီလည္းရီရတယ္.. မအဘူးလို႔ မမွတ္နဲ႔တို႔ .. မေၾကာက္ဘူးလို႔ မမွတ္နဲ႔တို႔ ဆိုတာ ကန္ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေနာက္ေနၾကစကားေလ.. ဟီးဟီး.. :P
Anonymous Says:
Aug 23, 2011, 8:38:00 AM

ဟဲဟဲ..ေမာင္ခ်င္း.. မွန္မွန္ေျပာစမ္း
နင့္အေၾကာင္းမွတ္လား(သူၾကီးေလသံ)
၀န္ခံလိုက္ပါ..း)))
အဟီးး
ငါလည္းေနာက္တစ္ခါၾကက္သား၀ယ္ရင္
ၾကည့္၀ယ္ရမယ္။ :P
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစကြယ္.....:D
ခင္မင္စြာျဖင့္
သမာန္စီး
စံပယ္ခ်ိဳ Says:
Aug 23, 2011, 9:04:00 AM

ခ်င္းေလးေရ...
ဘယ္႔နဲ႔ ကုိယ္႔အေၾကာင္းဆုိလဲ
ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းေၿပာပါရပါတယ္
ငယ္ကခ်စ္ရသူ ရင္ခုန္ရသူလား
မွန္မွန္ေၿပာေနာ္....
ၿဖိဳးေမာင္ေမာင္(CTM) Says:
Aug 23, 2011, 10:55:00 AM

မေမ့ေကာင္းတဲ ့ငယ္ခ်စ္အေၾကာင္းေလ ဖတ္သြားပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္အခ်စ္ေတြဆံုဆည္းသင့္ပါတယ္။
KMC@ခ်င္းေလး Says:
Aug 23, 2011, 7:18:00 PM

ညီမခ်ိဳခ်ဥ္..အဲတာရီစရာလား?ပိုခ်စ္တဲ့သူကအရင္ေျပာရမွာပဲေလ..မဟုတ္ဘူးလားဟင္..? အစ္မသမီးစံေရ..သန္လ်င္ျမိဳ႔မေဈးမွာသမာဓိခ်ိန္ခြင္ရွိတယ္ေလ..မေၾကာက္ပါနဲ႔ဂ်ာ..:P မမဂ်ပ္စ္မင္းကလည္း..ဒီအဆင္နဲ႔ဒီအဆင္ကပ္ျပီးအထင္ၾကီးေနျပန္ျပီ...ခစ္ခစ္...။ ဒီပို႔စ္ေရးလိုက္တာဘာလိုလိုညာလိုလိုအထင္ခံရျပီးလူရွိန္လာတယ္ေတာ့...။ CTMေရ...အခ်စ္စစ္ရင္ဆံုေတြ႔ရမွာေပါ့ဗ်ာ...မစစ္ရင္ေတာ့.........။ အားလံုးေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း။