ဒီေန႔ေတာ့ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ဘာေရးရေကာင္းမလဲဆိုျပီး အြန္လိုင္းေပၚမွာဟိုဟိုသည္သည္ေလွ်ာက္သြားရင္းမွ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့အိမ္နားကအသိလင္မယားအေၾကာင္းေလးက တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေခါင္းထဲ၊အေတြးထဲဝင္လာတာနဲ႔ နည္းနည္းပါးပါးျပန္စီျပီး ခုလိုဇာတ္လမ္းတိုေလးတစ္ပုဒ္ေရးလိုက္မိပါတယ္။(ငယ္ငယ္တုန္းကအျဖစ္အပ်က္ေလးပါ) က်ေနာ္ေရးလိုက္တဲ့ဇာတ္လမ္းတိုေလးဟာ စာဖတ္သူေတြရဲ့အျဖစ္အပ်က္နဲ႔မ်ားတိုက္ဆိုင္သြားခဲ့ပါက ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးၾကပါ။ အမွန္မွာေတာ့ခုလိုတိုက္ဆိုင္တာမ်ိဳးလည္းျဖစ္လာခ်င္မွျဖစ္လာမွာပါပဲ။သို႔ေသာ္ ကိုယ္က(ဘယ္သူ႔ကိုမွေစာ္ကားေဝဖန္လိုစိတ္မရွိပါပဲ) အေပ်ာ္သက္သက္ေရးလိုက္မိေသာစာက တစ္ပါးသူကိုစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားမွာကိုမလိုလားတာမို႔ ၾကိဳတင္ျပီးေတာင္းပန္ထားလိုက္တာပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အားလံုးကိုခင္မင္ေလးစားလ်က္ပါ။
သူတို႔လင္မယားကအိမ္ေထာင္က်ျပီးခါစမွာေတာ့က်ေနာ္တို႔ရပ္ကြက္မွာအခန္းတစ္ခန္းငွားျပီး ေနခဲ့ၾကတာပါ။အပ်ိဳ၊လူပ်ိဳဘဝမွာေတာ့ကိုယ္အိမ္မွာပဲကိုယ့္ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔အတူတူေနခဲ့ၾကတာပါ။ အရင္ေနခဲ့ၾကတဲ့အိမ္ေတြကခုေနတဲ့ရပ္ကြက္ရဲ့တစ္ဖက္ျခမ္းကားလမ္းမေဘးကရပ္ကြက္ပဲဆိုေတာ့ နီးလည္းနီးေနတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္လည္းႏွစ္ဖက္စလံုးမွာေျပလည္တဲ့မိဘေတြေတာ့ရွိပါရဲ့.. လူငယ္ေတြပီပီ ဘဝခရီးလမ္းကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ႏွင့္စြန္႔စြန္႔စားစား ႏွစ္ေယာက္ထဲေလွ်ာက္လွမ္းပါရေစဆိုေတာ့ ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားကလည္းသေဘာတူခြင့္ျပဳလိုက္ရတာေပါ့။ ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္ဆိုေပမယ့္လည္းလံုးဝလႊတ္ထားလိုက္ၾကတာမဟုတ္ေလေတာ့ေန႔စဥ္မဟုတ္ေလေတာင္ ရက္ျခား သံုးရက္ျခား ေလးရက္ျခားေလာက္ ႏွစ္ဖက္မိဘေတြအနက္ကမိခင္ျဖစ္သူေတြက လာလာျပီး လိုအပ္တာေတြ၊အျမင္မေတာ္တာေတြကို တည့္မတ္ျပဳျပင္ေပးၾကပါသည္။ ဒါကလည္းသားသမီးတို႔အေပၚ ထားရွိေသာမိဘမ်ားရဲ့ေစတနာေၾကာင့္ပဲလို႔ျမင္မိပါတယ္။သူတို႔လည္း ငယ္ရာကၾကီးလာၾကသူမ်ားဆိုေတာ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုတြင္ဘာေတြလိုအပ္ခ်က္ရွိတတ္တယ္၊ဘာကိုေတာ့ျဖင့္ဘယ္လိုဖာေထးလိုက္ရင္ အကုန္အက်နည္းနည္း ေခၽြတာရာေရာက္တယ္..စသျဖင့္တစ္ခါလာတစ္ခါမရိုးရေအာင္ ေယာကၡမျဖစ္သူကသားမက္ကိုသြန္သင္ဆံုးမလိုက္၊ ေခၽြးမျဖစ္သူကိုလညး္တစ္ဖက္ေယာကၡမက ေထာင့္ေစ့ေနေအာင္လက္ခ်ာေပးသြားလိုက္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ပထမပိုင္းမွာေတာ့ဘာမွမသိသာေသးပါဘူး။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ႏွစ္ေယာက္လံုးကအိမ္ေထာင္က်ကာစမို႔ ေယာကၡမေတြရဲ့အျငိဳအျငင္ကို သီးခံတတ္ၾကတယ္ေလ။ ေၾသာ္.....သူတို႔လင္မယားနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတို႔ကိုမိတ္ဆက္ေပးဖို႔ေမ့သြားတယ္ဗ်ာ။ ေဆာ္ရီးပါေနာ္။ ေမာင္ေသာင္းဝင္းနဲ႔မစန္းရီလို႔ပဲမိတ္ဆက္ေပးေတာ့မယ္ဗ်ာ..။ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား? ေမာင္ေသာင္းဝင္းရဲ့အေမကအလွအပထက္ကို သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တာပိုၾကိဳက္ပါတယ္..ဥပမာဗ်ာ.. ထမင္းစားစားပြဲေပၚမွာ ပလပ္စတစ္စားပြဲခင္းကို က်က်နနခင္းထားေပမယ့္အဲဒီအခင္းေပၚမွာ ဟင္းစဟင္းနေပက်ံေနတာမ်ိဳးကိုလံုးဝသေဘာမက်ပါ။ မီးဖိုေခ်ာင္တြင္မေဆးရေသးေသာ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ားစုပံုထားျခင္းကိုမၾကိဳက္ပါ။ ထိုသို႔ျမင္မိတိုင္းလည္းေခၽြးမျဖစ္သူကို ''သမီးေရ စားေသာက္စရာေတြစားျပီးျပီးခ်င္းမေဆးပဲပံုထားရင္ ေပက်ံေနတဲ့ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြက စားေသာက္ခဲ့ၾကသူေတြပင္ပမ္းဆင္းရဲၾကပါေစလို႔ က်ိန္ဆဲတတ္ၾကတယ္သမီးရဲ့..အဲတာေၾကာင့္ စားျပီးရင္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းေဆးသာေဆးပစ္လိုက္၊ေနာက္အလုပ္ေတြေနာက္မွလုပ္ရတယ္သမီးေရ'' ဟုဆံုးမတတ္သည္။ အသက္ၾကီးလာေလစကားမ်ားလာေလဟု ေမာင္ေသာင္းဝင္းမွတ္ခ်က္ခ်ထားသည့္အတိုင္း ေမာင္ေသာင္းဝင္း၏မိခင္မွာအလြန္စကားမ်ားတတ္ေသာသူ ျဖစ္ေနေလသည္။ သူ႔ေလေၾကာမိလွ်င္မလြယ္ပါ။ ပံုတိုပတ္စမ်ားမွအစမဟာဝင္၊ဗုဒၶဝင္အထိေျပာဆိုဆံုးမေနေလ့ရွိပါသည္။ မစန္းရီကလည္းေယာကၡမပူပူေႏြးေႏြးမို႔ေရွ့တြင္ဘာမွမေျပာေသာ္လည္းကြယ္ရာတြင္မူ ေဒၚေလေၾကာရွည္ ဟုေခၚေဝၚေလ့ရွိပါသည္။
ထို႔နည္းတူစြာမစန္းရီ၏အေမမွာလည္းေလရွည္အမ်ိဳးအစားထဲတြင္ မသြင္းလို႔မျဖစ္ေသာလူမ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္သူေလေၾကာရွည္ဟန္ကေတာ့ ေမာင္ေသာင္းဝင္း၏အေမေလေၾကာရွည္သလိုမဟုတ္။ ဘဝအေတြ႔အၾကံဳကိုအေျခခံ၍ေလေၾကာရွည္ကာေျပာဆိုဆံုုးမတတ္သူျဖစ္ေလသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ အဘြားၾကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား (အားလံုးနီးပါးပင္) ေလေၾကာရွည္တတ္ၾကသည္ဟု က်ေနာ္ျမင္မိပါ၏။ :P
လူၾကီးမိဘေတြအေရာက္အေပါက္မ်ားျပီးေလေၾကာရွည္တတ္ၾကသျဖင့္ဆိုးသည္ဟုလည္းမဆိုျပန္သာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုကဲ့သို႔အေတြ႔အၾကံဳရင့္ၾကတ္ေသာ လူၾကီးမ်ား (ေမာင္ေသာင္းဝင္းအေမႏွင့္မစန္းရီအေမ) မၾကာမၾကာေရာက္လာၾကကာ လိုအပ္ရင္လိုအပ္သလို ထိန္းမတ္ေပးသည့္အတြက္ေၾကာင့္ အယိုအဖိတ္လည္း နည္းလြန္းမကနည္းလြန္းလွပါသည္။ ဥပမာဆိုရလွ်င္သရက္သီးေပါတုန္းဝယ္ထားလိုက္စမ္း... ဟဲ့ တညင္းသီးေပါတုန္းဝယ္ထားလိုက္စမ္းဟဲ့ ဆိုျပီးလိုက္ဝယ္ခိုင္းေလရာ ေမာင္ေသာင္းဝင္းႏွင့္မစန္းရီတို႔စိတ္ထဲတြင္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ''ဒီအဖြားၾကီးေတာ့လုပ္ျပန္ျပီ'' လို႔ေတြးခဲ့ၾကေပမယ့္ တခါတခါဟင္းလ်ာရွားပါးလာလွ်င္ေတာ့ ထိုကဲ့သို႔ေသာ္အဖြားၾကီးမ်ား အၾကံေပးခ်က္အတိုင္းဝယ္ကာဆားရည္စိမ္ထားခဲ့ေသာ သရက္သီးဆားရည္စိမ္မ်ား၊ တညင္းသီးဆားရည္စိမ္မ်ားမွာအသံုးဝင္လွေပသည္။ ထိုသရက္သီး ဆားရည္စိမ္ႏွင့္တညင္းသီးဆားရည္စိမ္မ်ားကိုဖဲ့ကာထမင္းျဖဴျဖဴထဲတြင္ျမွဳပ္ျပီးငါးပိရည္ကေလး၊ ငါးေျခာက္ေထာင္းကေလးႏွင့္ပင္ျမိန္ယွက္ဖြယ္ရာစားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္ေသာအခါတြင္မွာေတာ့ ''အဖြားၾကီးလိုက္ဝယ္ခိုင္းလို႔လုပ္ထားမိတဲ့ဟာေတြ ေတာ္ေတာ္နိပ္တယ္ကြ'' လို႔ျဖစ္သြားရျပန္ေလသည္။ အျခားေသာနည္းမ်ားစြာလည္းရွိပါေသးသည္။ ဘယ္လိုပင္ေျပာေျပာမိဘအိမ္မွာကပ္ေနတာႏွင့္စာလွ်င္ေတာ့ အိမ္ခြဲေနျခင္းမွာ အိမ္စေပၚ၊လစဥ္အိမ္လခ၊လွ်ပ္စစ္မီတာခ၊ေရမီတာခ စသည္အားျဖင့္ ပိုကုန္က်ပါသည္။ အိမ္သပ္သပ္ခြဲမေနပဲႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားအိမ္မွာတလွည့္စီလိုက္ေနပါက ထိုကဲ့သို႔အပိုကုန္က်ရျခင္းမွသက္သာႏိုင္ပါသည္။ ခုေတာ့ေမာင္ေသာင္းဝင္းတို႔ခမ်ာ အေျပးအလႊားရွာရေဖြရ၊ ဒီၾကားထဲကေမာက္ကမျဖစ္ရတာေတြကတစ္ပံုတစ္ပင္.............။ ေငြေရးေၾကးေရးတင္မက ညေရးညတာအေပါင္းအေဖာ္ႏွင့္ေတြ႔ျပီးစကားေကာင္းေနမိလွ်င္ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့ဆိုေသာ
အစားထဲတြင္ ေမာင္ေသာင္းဝင္းတို႔ပါသျဖင့္အိမ္ခြဲေနရာတြင္သူမ်ားထက္ပိုျပီး ကေသာင္းကနင္းျဖစ္ရပါသည္။
တစ္ခါကမစန္းရီကိုယ္ဝန္္ရွိကာစမို႔ထင္ပါရဲ့..မူးလဲက်သြားေလရာကပ္လ်က္အခန္းမွ သေဘာေကာင္းသူကူညီရိုင္းပင္းတတ္သူလူမ်ိဳးျခားမိသားစုသာမကူညီခဲ့ပါလွ်င္မစန္းရီတစ္ေယာက္ မည္သို႔ၾကံဳရမည္ကိုဘယ္သူမွမခန္႔မွန္းတတ္ပါ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေမာင္ေသာင္းဝင္းကေတာ့ လမ္းထိပ္က ''မင္းက်န္စစ္ကဖီး'' ဆိုေသာလဘၹက္ရည္ဆိုင္မွာ ေဘာ္ဒါတခ်ိဳ႔ႏွင့္စကားေကာင္းေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ မနက္ကတည္းကမစန္းရီတစ္ေယာက္ေနလို႔မေကာင္း၊ေခါင္းထဲကမိုက္ကနဲ မိုက္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားသည္ဟုၾကိဳတင္ေျပာျပထားပါေသာ္လည္း အေပါင္းအသင္းႏွင့္ေတြ႔ကာထမင္း၊ဟင္း၊မယား အားလံုးေမ့သြားေသာေမာင္ေသာင္းဝင္းကို မစန္းရီညေနခုႏွစ္နာရီခန္႔ထိေစာင့္ေနမိပါေသာ္လည္း ေရာက္မလာသျဖင့္စိတ္တိုကာမိမိတစ္ေယာက္ထဲပင္ရပ္ကြက္အတြင္းမွ ခင္မင္ရင္းႏွီးလွေသာ ေဒါက္တာျမတ္ေလးႏြယ္ ဆီသို႔သြားျပမည္ဟုဆံုးျဖတ္ထားလိုက္ပါသည္။ ထိုသို႔ဆံုးျဖတ္ျပီးေဆးခန္းသြားျပရန္ ျပင္ဆင္စရာရွိသည္မ်ားကိုျပင္ဆင္ေနစဥ္ ဝမ္းဗိုက္ထဲကရစ္တစ္တစ္ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ေနာက္ေဖးရွိအိမ္သာဆီသို႔အသြား အိမ္သာဝမွာတင္ေခါင္းထဲကမိုက္ကနဲျဖစ္သြားကာ ခ်ာခ်ာလည္သလိုခံစားလိုက္ရျပီး ပံုကနဲလဲက်သြားပါသည္။ လဲက်ျပီးသတိမလစ္မီအခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာပင္ ''ေဒၚေလးအုန္း..ေဒၚေလးအုန္း လုပ္ပါဦး'' ဆိုျပီးလွမ္းေခၚလိုက္မိ၍သာေတာ္ေတာ့သည္။ တစ္ဖက္ခန္းမွေဒၚအုန္းလွမွာလည္း မစန္းရီ၏အသံကိုနားစြန္နားဖ်ားၾကားလိုက္မိသျဖင့္အေျပးကေလးလာၾကည့္ၾကရာမွ လဲက်သတိလစ္ေနေသာမစန္းရီကိုေတြ႔ကာ အျမန္ဆံုးႏွာႏွပ္ျပီးေဆးရံုသို႔ပို႔လိုက္ၾကသျဖင့္သာ ခုထိမစန္းရီအသက္ရွင္ေနႏိုင္ေနသည္ဟုေျပာလွ်င္လည္းမမွားႏိုင္ပါ။ ထိုကဲ့သို႔မစန္းရီေအာ္ေခၚသံကိုၾကားၾကားျခင္းလြယ္လြယ္ကူကူေမာင္ေသာင္းဝင္းတို႔အခန္းကို ဝင္ခြင့္ရခဲ့သည္ေတာ့မဟုတ္ပါ။ အိမ္အဝင္တံခါးမၾကီးမွာခတ္ထားေသာေသာ့ေၾကာင့္ အသံနွင့္သာလွမ္းေမးႏိုင္ျပီးေျဖသံျပန္မလာေသာေၾကာင့္ စိတ္ပူမိကာေဒၚအုန္းလွမွာမိမိ၏သားၾကီးကိုေခၚကာ ေသာ့ခေလာက္အားမရမကဖ်က္စီးျပီးမွမစန္းရီကိုေတြ႔ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္က်ေနာ္ေနာ္တို႔ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီးေမာင္ေသာင္းဝင္းမွာေတာ့ လဘၹက္ရည္ဆိုင္တြင္က်က်နနၾကီးထိုင္ကာ နာမည္ေက်ာ္မိုနာလီဇာပန္းခ်ီကားထဲမွ မိုနာလီဇာမွာေယာက်ၤားျဖစ္သည္၊မိန္းမျဖစ္သည္....စသည့္သူ႔အတြက္ေရာ၊သူႏွင့္ေဆြးေႏြးျငင္းခံုေနၾကေသာ သူမ်ားအတြက္ပါအေရးမၾကီးေသာကိစၥကို အေရးအလြန္ၾကီးေနသေယာင္ေယာင္လုပ္ကာ ျငင္းခုန္ေနၾကေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေလသည္။ ေမာင္ေသာင္းဝင္းအိမ္ျပန္ေရာက္လာေသာအခါတြင္ ေဘးအခန္းမွေဒၚအုန္းလွႏွင့္သူမ၏အမ်ိဳးသားက ''မင္းႏွယ္ကြာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထဲအိမ္မွာထားလို႔ ဘာေတြမ်ားဒီေလာက္အလုပ္မ်ားေနရတာလဲကြယ္'' ဟုဆူသံကေလးေႏွာ၍ဆီးေျပာေလရာ ေမာင္ေသာင္းဝင္းလည္းသြားကေလးျဖီး၍ ''ဟဲ ဟဲ က်ေနာ္နည္းနည္းအလုပ္ရွဳပ္သြားလို႔ပါဗ်ာ'' ဟုကပ်ာကယာျပန္ေျဖကာ အိမ္ထဲသို႔လွမ္းဝင္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါမွပင္ေျခေထာက္ေပၚတြင္ေစာင္ကေလးလႊမ္းကာ လွဲေလ်ာင္းေနသာမိန္းမျဖစ္သူမစန္းရီကိုေတြ႔ေတာ့မွ ''ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဟင္... ဘာျဖစ္သြားလို႔လဲ. ဘာျဖစ္လို႔လဲ'' ဟုမ်က္ကလဲဆန္ပ်ာႏွင့္ ေျခပဲလွမ္းကိုင္ေတာ့မလိုလို၊ ေခါင္းပဲလွမ္းကိုင္ေတာ့မလိုလို ျဖစ္ခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ။ (ခုမွတကယ္အလုပ္ရွဳပ္သြားတာ..ဟီး) ဒီလိုပါပဲဗ်ာ..။ လင္မယားေတြညားကာစဆိုရင္အဲဒီလိုအဆင္မေျပတာတခ်ိဳ႕ေလးေတြရွိေနတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့လြတ္လပ္မွဳ႕၊ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ႕ေလးေတြလည္းရွိတတ္ပါတယ္။ ပူပူေႏြးေႏြးအိမ္ေထာင္က်ဖူးတဲ့အစ္ကိုအစ္မေတြပိုသိမွာပါေနာ္။ မိမိတို႔ရဲ့အေတြ႔အၾကံဳေတြကို သားသားတို႔လို ဖရက္ရွာေတြနားလည္ျပီးၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ႏိုင္ေအာင္ ပို႔စ္ေလးေတြေရးျပီးမွ်ေဝေပးၾကပါလို႔....ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္လည္းမၾကာမၾကာေမာင္ေသာင္းဝင္းတို႔လင္မယားအေၾကာင္းတင္ျပေပးသြားပါ့မယ္ဗ်ာ။:P
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ခ်င္းကေလး
အံမယ္ အံမယ္ သူက ကိုယ္ေတြ႕က်ေနတာပဲ ေရးထားတာ ဟြန္းးးးး :):) ေတာ္လို႕ ...မီနာလိုတာပါ..:P
ဟုတ္တယ္ေလ ကုိယ္ေတြ႔ပဲ
အိမ္ခ်င္းကပ္ေနေတာ႔ေတြ႔ေနရတာေပါ႔ေနာ္....
ကုိယ္႔အိမ္ေဘးကုိေတာ႔ေသခ်ာေလ႔လာရေတာ႔မယ္
သူလုိလူမ်ားရွိေနမလားငါ႔အေၾကာင္မ်ားစာထဲထဲ႔ေရး
ေနမလားဆုိၿပီး.......
ေရးလဲေရးတတ္ပါ႔။
@မမအိန္ဂ်ယ္မီနာလိုတာၾကီးကလည္း..အဟြန္႔. @မမဝါးျခမ္းျပားေရ..မီေၾကာက္ပါနဲ႔ဂ်ာ. အဟင့္ အားလံုးစပါယ္ရွယ္ေက်းဇူးပါဗ်ာ။
ဟီးဟီး.. ေပ်ာ္စရာၾကီး... ၾကည့္ရတာ ငါ့အစ္ကိုလည္း အားက်ေနပုံပဲ.. :P :P :P
ခ်င္းကေလးေရ ဒီဇာတ္လမ္းေလးထဲကေန လူႀကီးသူမေတြရဲ႕ လမ္းညႊန္ေပးတဲ့ နည္းလမ္းေကာင္းေလးေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အင္မတန္မွတန္ဖိုးရွိတယ္ဆိုတာ သတိခ်ပ္ႏိုင္ပါေစကြယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစေနာ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
@ဟုတ္အန္တီတင့္..အဓိကက်ေနာ္ေပးခ်င္တဲ့Massageကလည္းအဲဒါပါပဲအန္တီ။ တကယ္ေတာ့လူၾကီးသူမေတြဆိုတာက်ေနာ္တို႔လူငယ္ေတြအတြက္မရွိမျဖစ္ပါဗ်ာ။ @ညီမခ်ိဳခ်ဥ္ေရေပ်ာ္ရင္ေလွ်ာက္လႊာတင္လိုက္ေတာ့ေလကြယ္..ငွဲငွဲငွဲ..။ အားေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
အားေပးသြားပါျပီဗ်ာ။။။။ဟိဟိ..ကိုယ္နဲ႕ကပ္လ်က္က
လူေတြကို ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ဦးမယ္။။။။