က်ေနာ့္နဂိုပါရမီအထံုနည္းလို႔၊က်ေနာ္ညံ့ဖ်င္းလို႔ခုလိုရသမျပည့္စံုတဲ့စာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ထြက္လာတဲ့ဒီစာစုေလးတစ္ပုဒ္ကို အခ်ိန္ေပးျပီးဖတ္ေပးၾကတဲ့သူေတြအားလံုးကိုေလးေလးစားစားနဲ႔ေက်းဇူးတင္ စကားေလးကိုဒီေနရာကေနေျပာလိုက္ပါတယ္....
ေနာက္ကိုအမ်ားၾကီးၾကိဳးစားပါ့မယ္လို႔ေျပာရင္းနိဂုန္းခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္ေနာ္...
အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွဝမ္းက်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစ...။
အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွဝမ္းက်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစ...။
''ေဟာ...ဒီေန႔ကိုေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္ထဲပါလား...အလုပ္မသြားဘူးလားဟင္?''
''ဟုတ္ကဲ့ညီမေလးႏွင္းေဝ..အစ္ကိုၾကီးေဘာလံုးကြင္းဖက္မွာကစားဖို႔ထြက္သြားလို႔ပါ...
''ဟုတ္ကဲ့ညီမေလးႏွင္းေဝ..အစ္ကိုၾကီးေဘာလံုးကြင္းဖက္မွာကစားဖို႔ထြက္သြားလို႔ပါ...
က်ေနာ္လည္းသေဘၤာမတက္ေတာ့ပဲဒီမွာပဲတခုခုလုပ္မလို႔ေလ..
အဲဒါေၾကာင့္ထိုင္စဥ္းစားေနတာပါ.''
အိမ္ေရွ႕အိမ္မွျဖဴတုတ္ရဲ့အစ္မမႏွင္းေဝျမိဳ႔ထဲမွျပန္လာတာပါ...ေရာက္လာလာခ်င္းပဲ ေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္ထဲငူတူတူထိုင္ေနတာျမင္
လို႔ဘာရယ္မဟုတ္ေမးျမန္းေနျခင္းေပါ့ဗ်ာ...
''ထိုင္ေလညီမေလး..''
ဟုေျပာရင္းကြပ္ပ်စ္ေလးရဲ့တစ္ဖက္စြန္းကိုအသာေရြ႔ေပးလိုက္သည္ေပါ့..
''အင္း..ကိုေနေသြးႏိုင္တို႔ဘဝကလဲေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားတာပဲေနာ္..ညီမစိတ္မေကာင္းလိုက္တာရွင္''
ေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္မခ်ိျပံဳး ျပံဳးလိုက္ရင္းမွ
''မဆန္းပါဘူးညီမေလးရယ္..အေရးၾကီးတာကေရာက္ေနတဲ့ဘဝမွာအေကာင္းဆံုးေနသြားႏိုင္ဖို႔ပဲေလ...
အိမ္ေရွ႕အိမ္မွျဖဴတုတ္ရဲ့အစ္မမႏွင္းေဝျမိဳ႔ထဲမွျပန္လာတာပါ...ေရာက္လာလာခ်င္းပဲ ေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္ထဲငူတူတူထိုင္ေနတာျမင္
လို႔ဘာရယ္မဟုတ္ေမးျမန္းေနျခင္းေပါ့ဗ်ာ...
''ထိုင္ေလညီမေလး..''
ဟုေျပာရင္းကြပ္ပ်စ္ေလးရဲ့တစ္ဖက္စြန္းကိုအသာေရြ႔ေပးလိုက္သည္ေပါ့..
''အင္း..ကိုေနေသြးႏိုင္တို႔ဘဝကလဲေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားတာပဲေနာ္..ညီမစိတ္မေကာင္းလိုက္တာရွင္''
ေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္မခ်ိျပံဳး ျပံဳးလိုက္ရင္းမွ
''မဆန္းပါဘူးညီမေလးရယ္..အေရးၾကီးတာကေရာက္ေနတဲ့ဘဝမွာအေကာင္းဆံုးေနသြားႏိုင္ဖို႔ပဲေလ...
မဟုတ္ဖူးလား? အရင္ကေနခဲ့၊ထိုင္ခဲ့တာေတြကိုျပန္စားျမံဳ႕ျပန္ေန
လို႔လည္းဘာမွထူးလာတာမွမဟုတ္တာ.ရုန္းကန္ရမွာကရုန္းကန္ရမွာပဲေလ..''
''ဟုတ္ပါတယ္ရွင္..ညီမကစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိလို႔ေျပာလိုက္တာပါ..ေၾသာ္ဒါနဲ႔ ကိုေနေသြးႏိုင္ကိုသတင္းေကာင္းတစ္ခုေျပာရဦးမယ္သိလား''
''ဘာမ်ားလဲညီမေလးႏွင္းေဝ?''
''အစ္ကိုၾကီးေနမိုးႏိုင္အတြက္ေပါ့.အစ္ကိုၾကီးတို႔လိုလူမ်ိဳးေတြကိုဥာဏ္ရည္ဖြံ႔ျဖိဳးေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ ေက်ာင္းရွိတယ္တဲ့ရွင္''
''ဟုတ္လားညီမေလး?''
''ဟုတ္ပါတယ္ရွင္..ညီမကစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိလို႔ေျပာလိုက္တာပါ..ေၾသာ္ဒါနဲ႔ ကိုေနေသြးႏိုင္ကိုသတင္းေကာင္းတစ္ခုေျပာရဦးမယ္သိလား''
''ဘာမ်ားလဲညီမေလးႏွင္းေဝ?''
''အစ္ကိုၾကီးေနမိုးႏိုင္အတြက္ေပါ့.အစ္ကိုၾကီးတို႔လိုလူမ်ိဳးေတြကိုဥာဏ္ရည္ဖြံ႔ျဖိဳးေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ ေက်ာင္းရွိတယ္တဲ့ရွင္''
''ဟုတ္လားညီမေလး?''
ေမးလိုက္သံႏွင့္အတူေနေသြးႏိုင္ရဲ့မ်က္ဝန္းေတြလည္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္
တလက္လက္ေတာက္ေျပာေနေတာ့သည္ေပါ့..။
''ဟုတ္တယ္ကိုေနေသြးႏိုင္ရဲ့...အဲဒီေက်ာင္းကဥာဏ္ရည္မမွီတဲ့သူေတြကိုပဲေရြးျပီးသင္တာေလ.
ျပီးေတာ့အဲဒီေက်ာင္းမွာ Level သံုးခုရွိတယ္.အစပထမေတာ့ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ IQ ကိုေသခ်ာစစ္ေဆးေပးျပီးကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္စိတ္ခ်မွဳ႕ရွိလာေအာင္ထိန္းေက်ာင္းေပးတယ္..
ေနာက္ဆံုး Level 3 ေအာင္သြားတဲ့ေက်ာင္းသားေတြဆိုရင္စာေတာင္ေရးတတ္၊ဖတ္တတ္ႏိုင္တယ္တဲ့''
''ဝမ္းသာစရာသတင္းပဲညီမေလးရယ္''
တကယ္လည္းဝမ္းသာအားရႏွင့္လိွဳက္လိွဳက္လွဲလွဲေျပာလိုက္တာပါ...
''ဒါနဲ႔အစ္ကိုၾကီးအေျခအေနနဲ႔ဆိုရင္ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူးေနာ္ညီမေလး?''
''ဟုတ္တယ္ကိုေနေသြးရဲ့...ညီမေလးသူငယ္ခ်င္းေတြေျပာပံုအရဆိုရင္အဲလိုေရာဂါအမ်ိဳးအစားက သံုးမ်ိဳးရွိတယ္တဲ့...အစ္ကိုၾကီးေနမိုးႏိုင္ရဲ့ေရာဂါအေျခအေနကသူတို႔ေျပာသလိုဆိုရင္ေတာ့
''ဝမ္းသာစရာသတင္းပဲညီမေလးရယ္''
တကယ္လည္းဝမ္းသာအားရႏွင့္လိွဳက္လိွဳက္လွဲလွဲေျပာလိုက္တာပါ...
''ဒါနဲ႔အစ္ကိုၾကီးအေျခအေနနဲ႔ဆိုရင္ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူးေနာ္ညီမေလး?''
''ဟုတ္တယ္ကိုေနေသြးရဲ့...ညီမေလးသူငယ္ခ်င္းေတြေျပာပံုအရဆိုရင္အဲလိုေရာဂါအမ်ိဳးအစားက သံုးမ်ိဳးရွိတယ္တဲ့...အစ္ကိုၾကီးေနမိုးႏိုင္ရဲ့ေရာဂါအေျခအေနကသူတို႔ေျပာသလိုဆိုရင္ေတာ့
သံုးမ်ိဳးထဲကမွ Hyper လို႔ေခၚတဲ့ေရာဂါပဲ...အဲဒီေရာဂါေဝဒနာရွင္ေတြကသံုးမ်ိဳးထဲမွာမွဥာဏ္ရည္
အျမင့္ဆံုးပဲေလ..''
''ဟုတ္လားညီမေလး..ဒါဆိုအစ္ကိုၾကီးကစာသင္လို႔ရတာေပါ့ေနာ္?''
ေနေသြးႏိုင္ရဲ့အားပါးတရေမးလိုက္တဲ့ေမးခြန္းကိုမႏွင္းေဝကႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျပံဳးလိုက္ျပီးေတာ့
''စာသင္လို႔ရရံုဘယ္ကမလဲကိုေနေသြးႏိုင္ရဲ့... တခ်ိဳ႔ဆိုရင္တကၠသိုလ္ေတာင္တက္ႏိုင္တဲ့အဆင့္ထိျဖစ္သြားၾကတယ္ေလ.''
''ဟာ..တယ္ဟုတ္ပါလားညီမေလးရယ္.က်ေနာ္အစ္ကိုၾကီးကိုအဲဒီေက်ာင္းထားခ်င္လိုက္တာဗ်ာ....ဟို ညီမေလးမႏွင္းေဝ...ေက်ာင္းလခကဘယ္ေလာက္ေလာက္ရွိမလဲဟင္?''
''အဲဒီေက်ာင္းေတြက Private ေတြဆိုေတာ့ေဈးႏွဳန္းေတာ့ျမင့္တယ္ကိုေနေသြးႏိုင္.''
မႏွင္းေဝရဲ့ေနာက္ဆက္တြဲစကားေၾကာင့္စိတ္ပ်က္အားငယ္သြားကာေနေသြးႏိုင္က
''ဒီအခ်ိန္က်မွဒီလိုသတင္းၾကားရတာစိတ္မေကာင္းစရာပါပဲဗ်ာ..''
အျမင့္ဆံုးပဲေလ..''
''ဟုတ္လားညီမေလး..ဒါဆိုအစ္ကိုၾကီးကစာသင္လို႔ရတာေပါ့ေနာ္?''
ေနေသြးႏိုင္ရဲ့အားပါးတရေမးလိုက္တဲ့ေမးခြန္းကိုမႏွင္းေဝကႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျပံဳးလိုက္ျပီးေတာ့
''စာသင္လို႔ရရံုဘယ္ကမလဲကိုေနေသြးႏိုင္ရဲ့... တခ်ိဳ႔ဆိုရင္တကၠသိုလ္ေတာင္တက္ႏိုင္တဲ့အဆင့္ထိျဖစ္သြားၾကတယ္ေလ.''
''ဟာ..တယ္ဟုတ္ပါလားညီမေလးရယ္.က်ေနာ္အစ္ကိုၾကီးကိုအဲဒီေက်ာင္းထားခ်င္လိုက္တာဗ်ာ....ဟို ညီမေလးမႏွင္းေဝ...ေက်ာင္းလခကဘယ္ေလာက္ေလာက္ရွိမလဲဟင္?''
''အဲဒီေက်ာင္းေတြက Private ေတြဆိုေတာ့ေဈးႏွဳန္းေတာ့ျမင့္တယ္ကိုေနေသြးႏိုင္.''
မႏွင္းေဝရဲ့ေနာက္ဆက္တြဲစကားေၾကာင့္စိတ္ပ်က္အားငယ္သြားကာေနေသြးႏိုင္က
''ဒီအခ်ိန္က်မွဒီလိုသတင္းၾကားရတာစိတ္မေကာင္းစရာပါပဲဗ်ာ..''
ဟုတ္တယ္ေလ..ေနေသြးႏိုင္အေျခအေနကေတာ္ေတာ္ဆိုးဝါးေနတာသူအသိဆံုးမဟုတ္ပါလား.... သေဘၤာတက္ဖို႔ဆိုျပီးကုန္ထားခဲ့ရတဲ့ေငြေတြလည္း
တျပားမွျပန္မရေတာ့ပဲအစစအရာရာနစ္နာေနခဲ့ရတယ္ေလ..ေနာက္ျပီးေလာေလာဆယ္မွာလည္း ဘာဝင္ေငြမွမယ္မယ္ရရမရွာႏိုင္ေသး...ညီအစ္ကိုႏွစ္
ေယာက္ဒီပံုစံအတိုင္းေနာက္ထပ္ဘယ္ေလာက္ခံႏိုင္မည္နည္း...
''အရင္တုန္းကအေျခအေနမ်ိဳးဆိုအစ္ကိုၾကီးကိုထားႏိုင္ေပမယ့္ခုေတာ့မလြယ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ... ေက်ာင္းလခအျပင္ေန႔တိုင္းအစ္ကိုၾကီးကိုၾကိဳဖို႔ပို႔ဖို႔ကရွိေသးတယ္မဟုတ္လား''
''စိတ္မေကာင္းျဖစ္မေနပါနဲ႔ကိုေနေသြးႏိုင္ရယ္..ဆႏၵရွိရင္ဘဝရွိပါတယ္.. ညီမေလးရဲ့သူငယ္ခ်င္းကအဲဒီေက်ာင္းမွာဆရာမလုပ္ေနတာဆိုေတာ့ညီမေလးကသူ႔ဆီကေန
အဲဒီေက်ာင္းရဲ့စာသင္ပံုသင္နည္းေတြသြားေလ့လာျပီးညီမေလးကိုယ္တိုင္ အစ္ကိုၾကီးေနမိုးႏိုင္ကိုစာျပန္သင္ေပးမွာေပါ့.''
မႏွင္းေဝရဲ့အားေပးႏွစ္သိမ့္စကားေၾကာင့္ေနေသြးႏိုင္အားေတြျပန္တက္လာပါေတာ့တယ္.
''သူတို႔ေလာက္မထူးခၽြန္ရင္ေတာင္မွတိုးတက္မွဳ႕ေတာ့ရွိလာမွာပါ''
''ဝမ္းသာလိုက္တာညီမေလးမႏွင္းေဝရယ္....က်ေနာ္ေလညီမေလးကိုေက်းဇူးတင္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေလးကိုေတာင္ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ''
''ညီမေလးကိုတကယ္ေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ညီမေလးကိုစာသင္ခြင့္ေပးေနာ္.''
''သင္ပါဗ်ာ..သင္ပါ...စိတ္တိုင္းက်သာသင္ပါေတာ့ညီမေလးရယ္.''
ဆိုျပီးေနေသြးႏိုင္ေျပာခ်လိုက္ေတာ့မွေက်နပ္သြားကာႏွစ္ဥိးသားျပိဳင္တူ ရယ္ေမာလိုက္ၾကေတာ့သည္ေပါ့။။။။
ဒီလိုနဲ႔ေနမိုးႏိုင္လည္းဆရာမေလးမႏွင္းေဝဆီမွာတပည့္ခံရင္းစာေတြသင္ၾကားလိုက္၊ ေနေသြးႏိုင္ကလည္းသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့အဆက္အသြယ္နဲ႔
အံုနာခေပးျပီးေမာင္းရတဲ့တကၠဆီကားေလးေမာင္းလိုက္နဲ႔ဘဝကိုျဖတ္သန္းေနၾကေတာ့တာေပါ့..။ သူတို႔ဘဝကေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္စရာဘဝေလးတစ္ခုအျဖစ္
တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာေနျပီေလ....။ သိတဲ့အတိုင္းေပါ့ဗ်ာ....နဂိုကလည္းသနားစိတ္ေလးအခံကရွိေနျပန္၊ ခုလိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနရတာကလည္းၾကံဳေနျပန္ေတာ့
အေျခအေနအဆင့္အတန္းတူညီေနတဲ့သူတို႔ဆီမွာဘယ္လိုအေႏွာက္အယွက္ကဝင္လာႏိုင္ေတာ့မွာလဲဗ်ာ...
ဘယ္လိုဇာတ္သိမ္းသြားၾကမလဲဆိုတာေတာ့စာဖတ္သူတို႔အားလံုးနားလည္မိၾကမွာပါ..။
က်ေနာ္ညံ့ဖ်င္းလို႔ခုလိုရသမျပည့္စံုတဲ့စာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ထြက္လာတဲ့စာစုေလးတစ္ပုဒ္ကို အခ်ိန္ေပးျပီးဖတ္ေပးၾကတဲ့သူေတြအားလံုး
ကိုေလးေလးစားစားနဲ႔ေက်းဇူးတင္စကားေလးကိုဒီေနရာကေနေျပာလိုက္ပါတယ္.... ေနာက္ကိုဒီထက္ပိုျပီးအမ်ားၾကီးၾကိဳးစားပါ့မယ္လို႔ေျပာရင္းနိဂုန္းခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္ေနာ္...
အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွဝမ္းက်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစ...။
ကိုေလးေလးစားစားနဲ႔ေက်းဇူးတင္စကားေလးကိုဒီေနရာကေနေျပာလိုက္ပါတယ္.... ေနာက္ကိုဒီထက္ပိုျပီးအမ်ားၾကီးၾကိဳးစားပါ့မယ္လို႔ေျပာရင္းနိဂုန္းခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္ေနာ္...
အားလံုးကိုယ္စိတ္ႏွဝမ္းက်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစ...။
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ခ်င္းကေလး
ဇတ္သီမ္းေလးကုိဖတ္ရလုိ႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္
ေကာင္းတယ္သိမ္းပုံေလးကလွတယ္...
ေနာင္လဲအားရင္ေရးေနာ္..အားေပးေနမွာပါ..
ခ်မ္းေၿမ့ပါေစ။
ဒီဇတ္သိမ္းၿပိးရင္ သိမ္းစရာေလးေတြလဲ မၾကာနဲ႕ေနာ္....ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ္လို႕...