လႊတ္ခ်ခံရေသာေမတၱာ ၇

ေျပာေျပာဆိုဆိုပြလန္က်ဲေနေသာေနမိုးေအာင္ကစားသည့္အရုပ္ကေလးမ်ားကိုလိုက္လံသိမ္း ဆည္းေနရင္းမွအိပ္ခန္းထဲသို႔ဝင္လိုက္ရာအိပ္ယာေပၚတြင္ရွိမေနေသာ အစ္ကိုၾကီးေၾကာင့္ေသာက္လာေသာအရက္မ်ား၏အာနိသင္ပင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားလု 
မတက္ေခါင္းေျခာက္သြားရေလေတာသည္ေပါ့..။

''ဟင္..အိပ္ယာထဲမွာလည္းမရွိဘူးဆိုေတာ့အစ္ကိုၾကီးဘယ္ေလွ်ာက္သြားေနတာလဲမသိဘူး''

''အစ္ကိုၾကီးေရ....အစ္ကိုၾကီးဘယ္မွာလဲ?''






''အစ္ကိုၾကီးေရ....ညီေလးျပန္လာျပီ...အစ္ကိုၾကီးရဲ့...''

အရက္ကိုအမူးေသာက္လာသည့္ေနေသြးႏိုင္အာေလးလွ်ာေလးျဖင့္ေနအိမ္သို႔ျပန္လာျပီး အစ္ကိုၾကီးေနမိုးႏိုင္ကိုေခၚေနတာပါ..။
ညေနကခ်စ္သူေဒလီယာႏွင့္ေတြ႔ဆံု၍အျပီးမွာေတာ့ဘယ္လိုမွၾကိတ္မွိတ္မခံစားႏိုင္တဲ့အဆံုး နီးစပ္ရာအရက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္သို႔ဝင္ကာ
အခုလိုပံုပ်က္ပန္းပ်က္ျဖစ္လာတဲ့အထိေသာက္မိသြားတာေပါ့..။လမ္းမွာဘယ္ႏွစ္ခါလဲက်သြားသလဲဆိုတာပင္ မိမိကိုယ္မိမိမမွတ္မိႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ပင္...။ အသိကားဆရာတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႔သျဖင့္သာေတာ္ေပေတာ့သည္..။သို႔မဟုတ္ပါက ဤညအိမ္သို႔ပင္ျပန္လာႏိုင္မည္၊မလာႏိုင္မည္ကိုေသခ်ာမေျပာႏိုင္ေခ်..။




''ဗ်ိဳ႕အစ္ကိုၾကီး....ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲအစ္ကိုၾကီးရဲ့...ဒီမွာညီေလးအစ္ကိုၾကီးအတြက္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ေတြဝယ္လာတယ္ေလဗ်ာ.
အစ္ကိုၾကီးသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ၾကက္သားနဲ႔ေပါ့.  ေအ့.....''

ဒယီးဒယိုင္ႏွင့္ပင္အိမ္ေလွကားထစ္ေပၚမွတစ္ဆင့္အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာခဲ့ေလေတာ့သည္...။

''ေၾသာ္..အစ္ကိုၾကီးအိပ္မ်ားေပ်ာ္သြားျပီလားမသိဘူး။..တစ္အိမ္လံုးလည္းရွဳပ္ပြေနတာပဲ.........''

ေျပာေျပာဆိုဆိုပြလန္က်ဲေနေသာေနမိုးေအာင္ကစားသည့္အရုပ္ကေလးမ်ားကို လိုက္လံသိမ္းဆည္းေနရင္းမွအိပ္ခန္းထဲသို႔ဝင္လိုက္ရာ
အိပ္ယာေပၚတြင္ရွိမေနေသာအစ္ကိုၾကီးေၾကာင့္ေသာက္လာေသာအရက္မ်ား၏အာနိသင္ပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလုမတက္ေခါင္းေျခာက္
သြားရေလေတာသည္ေပါ့..။

''ဟင္..အိပ္ယာထဲမွာလည္းမရွိဘူးဆိုေတာ့အစ္ကိုၾကီးဘယ္ေလွ်ာက္သြားေနတာလဲမသိဘူး''

''အစ္ကိုၾကီးေရ....အစ္ကိုၾကီးဘယ္မွာလဲ?''

လို႔တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ဟစ္ရွာေဖြရင္းေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ေရာက္လာေလရာနံရံတြင္ ကပ္ျပီးတိတ္ဆိတ္စြာထိုင္ေနေသာေနမိုးေအာင္
ကိုျမင္လိုက္ရေလေတာ့သည္..။

''ေဟာ  အစ္ကိုၾကီးကဒီမွာထိုင္ေနတာကိုး.... ညီေလးကအစ္ကိုၾကီးကိုရွာလိုက္ရတာ.....ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲအစ္ကိုၾကီးရဲ့?ေျပာပါဦး''

''ေၾသာ္..ညီေလးကိုေနာက္က်ေနလို႔စိတ္ဆိုးေနတာထင္တယ္....ဟားဟားဟား...အစ္ကိုၾကီးရယ္.. ညီေလးဒီေန႔အသည္းေတြကြဲလာလို႔
ကြဲေနတဲ့အသည္းေတြကိုအရက္ဆိုင္မွာဝင္ျပီးစိမ္ေနရလို႔ပါအစ္ကိုၾကီးရဲ့... ေဟာဒီမွာၾကည့္စမ္း..ညီေလးအစ္ကိုၾကီးအတြက္ၾကက္သား
ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဝယ္လာတယ္..တူတူစားၾကတာေပါ့ေနာ္.''

ေနေသြးႏိုင္မည္သို႔ပင္ေျပာေနေစကာမူေနမိုးႏိုင္တစ္ေယာက္ကေတာ့တုတ္တုတ္မွ်ပင္မလွဳပ္ေခ်... လွည့္၍လည္းမၾကည့္..။ထို႔ေၾကာင့္ေနေသြးႏိုင္ကအစ္ကိုၾကီးျဖစ္သူ၏ပုခံုးစြန္းကိုဆြဲယူကာ

''အစ္ကိုၾကီး..အစ္ကိုၾကီးဘာျဖစ္ေနတာလဲ?ေနမေကာင္းဘူးလားအစ္ကိုၾကီး''

လို႔ေမးရင္းနဖူးကိုစမ္းလိုက္ေတာ့ေနေသြးေအာင္လက္ကိုပုပ္ခ်လိုက္ျပီး

''ငါ့ကိုလာမထိနဲ႔ေနာ္..မင္းငါ့ကိုညာေျပာထားတယ္...မင္းကိုငါမခ်စ္ေတာ့ဘူးညီေလး...''

ဆိုျပီးငိုခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္..။ေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္အမူးမ်ားပင္ေျပသြားကာ

''ညီေလးဘာညာမိလို႔လည္းအစ္ကိုၾကီးရယ္....လာပါဗ်ာ..ဒီမွာေခါက္ဆြဲေၾကာ္ပူပူေႏြးေႏြးေလး စားလိုက္ရေအာင္ေနာ္အစ္ကိုၾကီး''

ဆိုျပီးေခါက္ဆြဲေၾကာ္ထည့္ထားတဲ့ေဖာ့ဘူးေလးကိုေနမိုးေအာင္ဆီးကမ္းေပးလိုက္ေတာ့ ေနမိုးေအာင္ကလွမ္းယူလိုက္ျပီးအေဝးကိုလြင့္ပစ္ခ်လိုက္ပါတယ္..။
ျပီးေတာ့ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲငိုျမဲငိုေနေတာ့တာေပါ့..။

''ညီေလးအစ္ကိုၾကီးကိုဘာညာမိလို႔ခုလိုလုပ္ေနရတာလဲကိုၾကီး?''

ဆိုျပိးခပ္မာမာေလးေမးလိုက္ေတာ့မွေနမိုးႏိုင္ကငိုရွိဳက္ေနရင္းမွ

''မင္းသေဘၤာေပၚမွာအလုပ္လုပ္ဖို႔သြားရင္ငါ့ကိုေခၚသြားမယ္လို႔ေျပာတာ ညာတာမဟုတ္ရင္ဘာလဲ?''

''အင္းေလအစ္ကိုၾကီးရယ္..ညီေလးပင္လယ္ထဲသြားရင္အစ္ကိုၾကီးကိုေခၚသြားမယ္ လို႔ေျပာထားတာပဲေလ...အဲဒါညာတာမွမဟုတ္တာ''

''မင္းညာေနတာေပါ့....ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာတယ္..သေဘၤာေပၚမွာအပိုလူေခၚသြားပိုင္ခြင့္မရွိဘူးတဲ့...''

ေနမိုးႏိုင္ရဲ့စကားကိုၾကားျပီးေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္စိတ္မေကာင္းေတာ့ျဖစ္သြားပါသည္...။ သို႔ေသာ္လည္း.....

''ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့အစ္ကိုၾကီးရယ္...ညီေလးခုလိုသြားရတာကလဲ အစ္ကိုၾကီးအတြက္ပါပဲေလ...ပိုက္ဆံရွာေနတာအစ္ကိုၾကီးနဲ႔ညီေလး
ႏွစ္ေယာက္လံုးတင့္တင့္တယ္တယ္ေနႏိုင္ဖို႔ပဲေပါ့...ပိုက္ဆံမျပည့္စံုရင္ေလာကၾကီးမွာရပ္တည္လို႔ မရဘူးဆိုတာအစ္ကိုၾကီးမသိေသးပါဘူးဗ်ာ''

''မင္းမသြားပါနဲ႔ညီေလးရာ.....ငါမင္းကိုသိပ္ခ်စ္လို႔မင္းနဲ႔မခြဲခ်င္လို႔ပါ..''

''အစ္ကိုၾကီးကညီေလးကိုခ်စ္ေနတာမဟုတ္ပဲႏွစ္ေနတာကိုး..ဒီမွာအစ္ကိုၾကီးေငြမရွိလို႔လံုးဝမျဖစ္ဘူးဗ်.... အခုပဲၾကည့္ေလ..ညီေလးမွာေငြမရွိလို႔
ညီေလးခ်စ္သူကညီေလးကိုခြဲသြားျပီ.ဒါေတြအစ္ကိုၾကီးဘယ္သိမလဲဗ်ာ.... ေတာက္.''

ေနေသြးႏိုင္ေဒါသတၾကီးေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနတာကိုၾကားေတာ့ေနမိုးႏိုင္က

''ငါ့အတြက္ေငြမလိုပါဘူးညီေလးရာ...ငါ့အနားမွာမင္းရွိေနရင္ေတာ္ပါျပီ... မင္းမွာပိုက္ဆံမရွိလည္းငါမင္းကိုခြဲမသြားပါဘူးကြာ..မင္းလည္းငါ့ကိုတစ္ေယာက္ထဲ
ထားမသြားပါနဲ႔ညီေလးရယ္.......ေနာ္''

''ေတာ္စမ္းပါအစ္ကိုၾကီးရာ....ညီေလးမွာေတာ့အစ္ကိုၾကီးအတြက္ပူပန္ေနလိုက္ရတာ၊ ရွာလိုက္ေဖြလိုက္ရတာ၊တကယ္ဆိုအစ္ကိုၾကီးကအၾကီးဗ်..အၾကီးျဖစ္
ျပီးအစ္ကိုၾကီးဘာတာဝန္ေက်ခဲ့လဲ?ခုလည္းအစ္ကိုၾကီးေၾကာင့္ညီေလးခ်စ္သူနဲ႔ညီေလးလမ္းခြဲခဲ့ရျပီ.... ညီေလးဒီေလာက္အစ္ကိုၾကီးေပၚမွာအနစ္နာခံေနတာ
အစ္ကိုၾကီးနည္းနည္းေလးမွမသိတတ္ဘူးဗ်ာ...အစ္ကိုၾကီးကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်.... အစ္ကိုၾကီးလူၾကီးျဖစ္ေနျပီ..''

ဘယ္လိုမွထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေအာင္ေဒါသေတြအလိပ္လိုက္ပြင့္ထြက္လာေတာ့လည္း ေျပာမိေျပာရာေတြေျပာလိုက္မိေတာ့သည္ေပါ့..။တကယ္ဆိုေဒလီယာႏွင့္
အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့တုန္းကတည္းကမည္သူ႔ကိုမွ်ရင္ဖြင့္မပစ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ မ်ိဳသိပ္ထားခဲ့သမွ်ေတြဟာအခုေနမိုးႏိုင္အေပၚမွာစုျပံဳျပီးေပါက္ကြဲပစ္ေနသည္လို႔ပဲဆိုရမွာေပါ့..။

ေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္မိမိကိုယ္တစ္ခါမွ်ဤကဲ့သို႔ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနတာကို မျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ေနမိုးႏိုင္ဟာလည္းငိုလက္စမ်က္ရည္မ်ားပင္ရပ္တန္႔သြားကုန္ၾကျပီး
အံ့ၾသစြာမိမိအျပည့္အဝနားလည္ႏိုင္ေသာေနေသြးႏိုင္ရဲ့စကားေတြကိုသာေငးေမာနားေထာင္ရင္း
ႏွဳတ္ဆိတ္ေနလိုက္ေတာ့သည္ေပါ့...။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ေနေသြးႏိုင္တစ္ေယာက္မူးမူးႏွင့္ပင္အိပ္ေပ်ာ္သြားရွာေလေတာ့သည္... ေနမိုးႏိုင္မူကားတစ္ညလံုးမအိပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲညီျဖစ္သူေျပာသြားခဲ့ေသာ
မိမိနားမလည္ႏိုင္သည့္စကားမ်ားကိုသာစဥ္းစားေနမိေတာ့သည္ေပါ့......။ေနာက္ဆံုးမိုးလင္းကာနီးေတာ့မွ မိမိနားလည္မိသလိုညီျဖစ္သူအိပ္ယာမွမႏိုးခင္ညကညီျဖစ္သူ
ေျပာသြားခဲ့သည့္ ေငြဆိုတာကိုရွာရန္(သို႔မဟုတ္) အလုပ္လုပ္လွ်င္မိမိတို႔ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္တင့္တင့္တယ္တယ္ေနႏိုင္မည္ဟု ေျပာထားသျဖင့္အလုပ္လုပ္ရန္ အလုပ္ရွာပံုေတာ္
ထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္..။ေနေသြးႏိုင္ကားအိပ္ေမာက်ေနတုန္း........။




''အစ္ကိုၾကီးေရ....အစ္ကိုၾကီး''

အိမ္ေရွ႔အိမ္မွေကာင္ေလးျဖဴတုတ္တို႔အိမ္ေရွ႕မွာေနေသြးႏိုင္အိပ္ယာမွႏိုးႏိုးခ်င္းအခါတိုင္းလို အစ္ကိုၾကီးေနမိုးေအာင္ကိုမေတြ႔သျဖင့္လာေရာက္ရွာေဖြေနျခင္းပါ.။
မရွာလို႔လည္းမျဖစ္ဘူးမဟုတ္လား...ခမ်ာမနက္စာေတာင္မစားရေသးဘူးေလ..။ ညကမူးမူးနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီးေနေတာ္ေတာ္ျမင့္မွႏိုးလာတဲ့မမေၾကာင့္အစ္ကိုၾကီး
ေနမိုးေအာင္ကိုမနက္စာေကၽြးဖို႔လစ္ဟင္းခဲ့ရတာမို႔ပါ..။တခါတေလဒီအိမ္မွာပဲအစ္ကိုၾကီးက စားတတ္တာမို႔ခုလိုလာေရာက္ရွာေဖြေနျခင္းေပါ့.......
အင္းးးအစ္ကိုၾကီးကိုေတာ့ဒီအိမ္ကလူေတြအားလံုးသံေယာဇဥ္အရွိသားကလား...။
အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းမ်ား(အထူးသျဖင့္အစ္ကိုၾကီးလိုဥာဏ္ရည္မမွီသူ)တစ္ေယာက္အေပၚမွာ
နားလည္ေပးႏိုင္ေသာသူမ်ားႏွင့္နီးနီးကပ္ကပ္ေနထိုင္ခြင့္ရသျဖင့္ ေနေသြးႏိုင္ကံၾကမၼာကို ၾကိတ္ကာေက်းဇူးတင္မိေလသည္..။

''ျဖဴတုတ္ေရ...ဒီေကာင္ေလးရွိလားေဟ့?''

လူသံသူသံမၾကားရတာမို႔အိမ္ထဲစြတ္မဝင္ရဲေျခ......ဤအိမ္မွာျဖဴတုတ္၏အစ္မလည္းရွိေနသည္ မဟုတ္ပါလား..။မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ေနထိုင္ေသာအိမ္သို႔
ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိပဲဝင္ရမည္မွာမလုပ္သင့္ေသာကိစၥဟုေနေသြးႏိုင္မွတ္ယူထားသျဖင့္ ထိုသို႔အိမ္ေရွ႕မွပင္အသံျပဳေနျခင္းပါ..။အတန္ၾကာသည္အထိမည္သူမွထြက္မလာသျဖင့္
အစ္ကိုၾကီးဒီမွာရွိမေနတာေသခ်ာသြားသလိုလိုပင္..။ရွိေနပါကမိမိအသံၾကားလွ်င္ထြက္လာရမည္သာ..။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနမိုးေအာင္တစ္ေယာက္မေျပာမဆိုပဲဘယ္မ်ားသြားေနပါ
သနည္းဟူေသာေမးခြန္းကိုမိမိဖာသာေတြးရင္းအၾကံအိုက္ေနေလေတာ့သည္ေပါ့.....။

''ေဟာ..ေမာင္ေနေသြး....ေစာေစာစိးစိးပါလား...မင္းဒီေန႔အလုပ္မသြားဘူးလားကြယ္?''

ေနာက္နားဆီမွအသံၾကားလိုက္သျဖင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴတုတ္တို႔ဦးေလး..ဦးေပၚဦး.
မနက္တိုင္းလဘၹက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တတ္ေသာဥိးေပၚဦးအေၾကာင္းသိထားသျဖင့္ယခုလည္း
လဘၹက္ရည္ဆိုင္မွပင္ျပန္လာျခင္းျဖစ္ရမည္ဟုေတြးမိကာ

''ဟုတ္ကဲ့ဦးေလး....ဒီေန႔ေခါင္းနည္းနည္းကိုက္ေနလို႔အလုပ္မသြားပဲအိပ္ေနမိတာပါ.. ဒါနဲ႔အစ္ကိုၾကီးကိုေကာေတြ႔မိလားဦးေလး?''

''ေဆးခန္းေလးဘာေလးျပဥိးေပါ့ငါ့တူရယ္.... ေၾသာ္  ေအး...မင္းအစ္ကိုၾကီးကိုေတာ့ေဈးပိုင္းဖက္မွာေတြ႔လိုက္တယ္ကြ... မင္းကိုဘာမွေျပာမသြားဘူးလား?
ငါကမင္းတစ္ခုခုဝယ္ခိုင္းလိုက္တယ္မွတ္ေနတာ...''

''ဟုတ္ကဲ့ဥိးေလး..ညကေလ..က်ေနာ္တို႔ညီအစ္ကိုေတြစကားမ်ားၾကလို႔... အဲဒါသူစိတ္ဆိုးျပီးက်ေနာ့္ကိုေတာင္မႏိုးပဲထြက္သြားလိုက္တာထင္တယ္..''

''ေဟ..မင္းတို႔စကားမ်ားၾကတယ္ဟုတ္လား?ဒီေလာက္ခ်စ္ၾကတဲ့ညီအစ္ကိုေတြကစကားမ်ားရတယ္လို႔ကြာ..
ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ.''

''တခါတေလဒီလိုပါပဲဦးေလးရာ....ဒါဆိုက်ေနာ္လိုက္သြားလိုက္ဦးမယ္ဦးေလး... သူ႔ကိုမနက္စာလည္းဘာမွမေကၽြးရေသးဘူးဆိုေတာ့..ခြင့္ျပဳပါဦးဦးေလး''

''ေအးေအး....သြားငါ့တူ....သြားသြား...က်န္းမာေရးလည္းဂရုစိုက္ဦးေနာ္''

''ဟုတ္ကဲ့ပါဦးေလး''

ဦးေပၚဦးကိုႏွဳတ္ဆက္ျပီးကပ်ာကယာပင္ေဈးပိုင္းဖက္သို႔ေနေသြးႏိုင္ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္ေပါ့.... ေခါင္းထဲမွာေတာ့သိပ္မၾကည္... ဤကဲ့သို႔ေနေသြးႏိုင္ထြက္ခြါသြားေတာ့မွ
ျပတင္းေပါက္လိုက္ကာအကြယ္မွေနေသြးႏိုင္ႏွင့္ဦးေလးဦးေပၚဦးတို႔ေျပာဆိုေနၾကတာေတြကို နားေထာင္ေနမိေသာ မႏွင္းေဝကအေျချမင့္အေနျမင့္မွရုတ္တရက္ေျပာင္းျပန္
ျဖစ္ကာရုန္းကန္ေနရရွာေသာေနေသြးႏိုင္၏ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္းစိတ္မေကာင္းၾကီးစြာျဖင့္ သက္ျပင္းေလးတစ္ခုခ်လိုက္မိပါေတာ့သည္.....






မေျပျပစ္တဲ့၊မေခ်ာေမာတဲ့က်ေနာ့္ရဲ့အေရးအသားေတြကိုသီးသန္႔
အခ်ိန္ေပးလာေရာက္အားေပးၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။

စာရိုက္ေႏွးတဲ့သူမို႔နားလည္ေပးၾကပါလို႔ေမတၱာရပ္ခံပါရေစဗ်ာ..။


ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္

ခ်င္းကေလး
3 Responses
  1. စံပယ္ခ်ိဳ Says:

    ဖတ္ေနပါတယ္ခ်င္းေလးေရ.....
    စာရုိက္ေႏွးတာလဲရပါတယ္
    အမၾကီးလဲ မၿမန္ပါဘူး။
    စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ဖတ္မွာပါ...

  2. Unknown Says:

    ကိုခ်င္းေလးေရ စာသားေတြေရာ အေရးအသားေတြေရာ
    အရမ္းေကာင္းတယ္။တန္ပေလ့တ္္ ဒီဇိုင္းလဲ အရမ္းကိုၾကည့္လို႕ေကာင္းသြားျပီ။

  3. KMC@ခ်င္းေလး Says:

    (ဟားဟား....ကိုနန္းရွင္တို႔လိုအမွန္တရားျမင္တတ္တဲ့သူ ဒီေခတ္မွာရွားသြားတာအမွန္ပဲ)....ေပ်ာ္ေစပ်က္ေစ ေနာက္တာပါဗ်ာ....အမွန္ကကိုနန္းရွင္နဲ႕ယွဥ္ရင္ ခ်င္းေလးဆိုတာသဲတစ္ပြင့္၊ျမဴတစ္မွဳံေလာက္ပါပဲ... အားေပးတာေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္အစ္ကိုန႔ဲ အေပၚကမမဂ်ပ္စ္.....

abcs